De zilveren schaatsen. Een schets uit het Noordhollandsche volksleven

[p. IV]

[p. IX]

Voorbericht.

Toen de geachte Uitgever mij eenige jaren geleden dit boek ter hand stelde, om daarover een oordeel te vellen, beviel het mij zoodanig, dat ik er volgaarne in toestemde, het voor de Nederlandsche jeugd om te werken. Ik zeg omwerken, want er is van het oorspronkelijke weinig meer overgebleven dan het geraamte. Had ik het boek van Mary Mapes Dodge vertaald, ik zou tal van dwaasheden hebben moeten debiteeren, waarvoor mijn jeugdige lezeressen en lezers mij zeker op de vingers zouden hebben getikt en die men in den vreemde voor goede munt opneemt, daar men 't natuurlijk niet beter weet. En toch is er veel in, waardoor de Schrijfster haar landgenooten met vrij wat bijzonderheden van ons land en ons volk bekendmaakt. Ik twijfel er ook geenszins aan, of deze zilveren schaatsen zullen mijn jongen vriendinnen en vrienden wèl bevallen. Het werk kan hun tot een aangename

[p. X]

afwisseling strekken van de meer ernstige lectuur mijner historische verhalen.

Dat dit boek in zoo betrekkelijk korten tijd telken male herdrukt moest worden, heeft mij niet verwonderd. De goede manier van uitgeven, het echt nationale, dat er in het schaatsenrijden is, en de vriendelijke inhoud van het verhaal stonden mij daarvoor borg.

P.J. Andriessen.