Verzamelde werken. Deel 3. Proza-gedichten

CCXXIX

Ik heb X. goed gezien. Eerst zag ik hem komen door het bosch als een kleinen midden-eeuwschen toovenaar met een suikerbrood-vormige mijter op.

Toen zag ik hem: klein, smal, ròze-rood, blauw, blank en blond, uiterst zuiveren en fijnen luisteraar,

[p. 121]

scherp verstandig, en aanmatigend. Het knaagdierengebit van een boekenwurm kwam bloot in een sarkastischen lach.

Er klonk geen flauwe echo van iets subliems, noch bewoog een spoor van iets gracelijks.

* _* *

Later zag ik hem het stevige Kaashoofd van een fikschen hollander op wijde jongens-stappen rond dragen.

Maar X², dat is iets anders. Van diens stille en buigewone expressie kreeg ik een diepe impressie.