De briefwisseling tussen Lodewijk van Deyssel en Albert Verwey


258 [aan L. van Deyssel] Amsterdam, 16 Dec. 1903 Rokin 74-76, hoek Wijde Kapelsteeg. Wel Ed. Geb. Heer, Tot ons leedwezen kunnen wij het niet met U eens zijn, betreffende de vraag welke aan
[pagina 256]
de arbiters gesteld moet worden. Naar onze meening blijft U oorzaak en gevolg verwarren. De oorzaak van alles wat in de redactie van het tijdschrift niet naar wensch geschied is, blijft en zal altijd zijn, Uwe beschuldiging in 1898 geuit. Tegen die beschuldiging wilde U geen verdediging van den Heer Verwey hooren. Tengevolge van die beschuldiging werd door U de rechtstreeksche relatie met den Heer Verwey verbroken en alle gemeenschappelijk overleg met hem door U onmogelijk gemaakt. Door die beschuldiging verplichtte U den Heer Verwey zich geheel op zich zelf aangewezen te gevoelen. Ons dunkt het toch duidelijk, dat iemand aldus tot zelfstandigheid gedreven, niet voor die zelfstandigheid mag worden vervolgd. Er blijft voor ons maar één vraag, en deze betreft alleen Uwe beschuldiging van 1898. Deze beschuldiging is de oorzaak van alle latere handelingen des Heeren Verwey. Zij is dus ‘oorzaak’, die handelingen ‘gevolg’. - Uw artikel zonden wij naar de drukkerij. Behoudens artikel 2 geldt echter het reglement, want het is alleen op artikel 2 dat door U aanmerking gemaakt is, waar het scheidsgerecht nu (als gevolg) ook over zal uitspraak doen, ofschoon helaas die uitspraak voor het vervolg weinig zal uitwerken. Hoogachtend uw dw. Scheltema & Holkema