De briefwisseling tussen Lodewijk van Deyssel en Albert Verwey

195

Noordwijk/Zee

23 Novr. 1901.²⁷⁰

Amice, De rijke lijst in orde ontvangen zoodat Groesbeek door kan gaan. Ik schreef, geloof ik, niet aan anderen dan ik heb opgegeven, alleen Vermeylen, Langendonck en Hegenscheidt noemde ik je, meen ik, niet. Ik schreef bv. niet aan Gorter en Jet Holst omdat ik vind dat die, als ze komen, het uit eigen beweging moeten doen. Van Eeden schreef mij enkel: Verzen, waarop ik hem nog gemeld heb dat de bijdrage niet gereed behoefde te zijn. Ik zie nu op je lijst met genoegen Woordkunst.

Ugo Foscolo gaat hierbij terug. In September van het vorige jaar zond de vertaler het mij en heb ik het geweigerd. Ik vind het onplaatsbaar.

Beste groeten.

Je

Albert Verwey

270 Op deze datum zag Van Deyssel zich genoopt omstreeks 5 u. 15 's middags aan te tekenen: ‘Mijn leven is nog steeds een en al losheid en slapheid. Ik doe niets. Alle gedachte is mij vreemd, ik bedoel: ik denk niet, heel en al niets. Het is ongelooflijk, maar het is nu al weêr vijf, zes maanden geleden, dat ik werkte. En de laatste seriëuze gedachte-bezigheid was de Goethe-lektuur Juni. In mijn ledigheid interesseer ik mij nu voor de inrichting van het huis. De schilders en de behangers zijn in huis, de meubels staan over-hoop. Als ik niet zoo'n ellendig mensch was zoû mij dat niet beletten te werken. Nú belet mij dat het werk totaal.’