De briefwisseling tussen Lodewijk van Deyssel en Albert Verwey

[p. 226]

209

Baarn 26 februarie 1897

Amice,

Ik ben zes weken zeer goed aan 't werk geweest,⁶⁰⁹ zoo als in den goeden ouden tijd. In-tusschen ben ik nog niet tot iets definitiefs gekomen. Ik hóop dat het door zal gaan, maar sta juist gisteren en vandaag wankel.⁶¹⁰ Het gebouwtje, dat ik onder handen heb, is nu zoo ver gevorderd dat ik het diep betreuren zoû als ik 't niet af kon krijgen. De palen staan zoo vast in den grond en het geraamte komt zoo lustig uit tegen het hemelblaauw.

Maar nu wil ik dan ook alles doen wat ik kan om den goeden afmaak te bevorderen. Ik wil nooit behoeven te zeggen, dat het aan míj heeft gelegen. En daarom, waarde vriend, verzoek ik je, als je niet op een Zondag komen kunt, je ontmoeting met mij tot de Paasch-vakantie te willen uitstellen. Die begint voor mij 18 April. Tot dien dag heb ik besloten ál mijn best te doen aan het werk, om de kompositie te voltooyen. Ik verzoek je, door mij het genot van je bezoek-door-de-week te onthouden, mij daarin te stijven. Ik zal je er dankbaar voor zijn.

Ten gevolge van je heusche bemiddeling is de penningen-zaak in orde gekomen.

Met vriendelijke groeten

Karel Alb. Th.

Den bundel van Wolfskehl kreeg ik ook. De omslag verwonderde mij, daar George zoo tegen dien Holst van jouw⁶¹¹ was.

609 Voortdurend (zie noot 602) had Van Deyssel zich over Maeterlinck's Aglavaine et Sélysette gebogen. Op 24 februari 1897 had hij dienaangaande genoteerd: ‘Er is maar één ding, dat heerlijker is dan altijd maar stil te zitten werken aan zijn tafel, dat is altijd juist aan dít werk stil te zitten werken. Dag en nacht er meê bezig te zijn en het zoo te maken tot een Schoonheid en tot een Overwinning, en niet af te laten. En zich niet te laten teleurstellen door een dag van slapte, niet door meerdere dagen van slapte, maar altijd maar er aan, altijd maar er om heen, er vlak bij te blijven.’ En op 26 februari 1897: ‘Men kan geen grooter vreugd bereiken dan in het goed doen, met al zijn hart en met al zijn best doen van een nederig werk.’ Zelfs 's nachts hield het werken aan Aglavaine et Sélysette hem nog bezig. Zo legde hij ook op 26 februari vast: ‘In den voorlaatsten nacht zag ik in mijn droom vellen papier met versregels er op, en voelde daarbij het Kunst-geluk, een gevoel van een zelfde soort als bij den droom over een geliefden jongen, en waarin zich als 't ware vaderschap en minnaarschap vermengt.’

610 Op 26 februari 1897 had Van Deyssel aan het einde van de middag (5u.35) moeten vaststellen: ‘Tot nu toe zitten lezen in aan mijn onderwerp vreemde boeken. Onvergeeflijke fout. Voortgaan, niet aflaten! Steeds er om heen, steeds er áan.’

611 Stefan George was niet te spreken geweest over de aanblik van de, in eigen beheer, tot stand gekomen uitgave van Verwey's bundel Kosmos [november 1893], met een houtsnede, waarin de titel verwerkt is, op de voorzijde, en een houtsnede op de achterzijde van het omslag, beide door R.N. Roland Holst.