De briefwisseling tussen Lodewijk van Deyssel en Albert Verwey

167

Baarn 21 Juni 1896

Amice,

Hierbij den brief van Boeken.⁵²⁹ Zoo als je ziet, is de uitkomst bevredigend.

Kloos andwoordde tot nu toe niet. Ik vrees dat hij wellicht vóor 1 Juli ook niet andwoorden zal. De opneming der formule van toetreding zal dus waarschijnlijk in de Juliaflevering niet geplaatst kunnen worden. Dit is jammer daar het de laatste vóor den nieuwen jaargang is.

Den brief van Boeken ontving ik gaarne bij de eerste gelegenheid terug en wees zoo goed daar ook het laatste door mij aan je gezonden gedicht van P.C. Boutens bij te voegen.

In verband met Boekens brief zullen wij nu weldra, dunkt mij, een bespreking der maandelijkschheid moeten ondernemen. Misschien kan dit op je terugreis van Bingen⁵³⁰ gebeuren.

529 Op 19 juni 1896 schreef Boeken aan Van Deyssel: ‘Amice, Ik heb je brief verleden Vrijdag reeds ontvangen en hem eerst heden aan Kloos gezonden. Vergeef mij: Ik ben deze week door de warmte traag en uitstellerig geweest.
Wat mij zelven betreft, vind ik uw voorstellen en bepalingen geenszins onaannemelijk, maar wel zoude ik voor het begin van de nieuwe jaargangen, eens over nadere verbindtenissen willen onderhandelen, daar mij toch dunkt, dat in geval van een maandelijksch verschijnen van uw tijdschrift, het maximum van vier vel wel eenigszins gering mag genoemd worden. Ook zoude ik gaane eens van je willen vernemen, wat ge zoudt denken van het opnemen van de vertaling van de vier laatste boeken van Apuleius' Gouden Ezel (deze bestaat uit XI boeken waarvan er reeds VII vertaald verschenen zijn).
Met vriendelijke groeten, ook aan je vrouw blijf ik t.t. H.J. Boeken.’

530 Op 23 juli 1896 moest Verwey aan zijn broer Chris berichten: ‘Weet je dat mijn logeatie in Bingen ook zoo ongelukkig gebroken is. Ik was er twee dagen toen George naar zijn broer in Brussel getelegrafeerd werd omdat die doodziek lag. Ik ben toen bij de ouders gebleven. Het waren spannende dagen waarin telkens getelegrafeerd werd. Hij had buikvliesontsteking. Na een paar dagen was het ergste gevaar geweken, maar hersteld is hij ook nu nog niet.’ (Kunstenaarsbrieven, a.w., p. 146).

[p. 184]

Van je rozigen dag in het Doorenbos zal ik aan Van Looy gewagen.⁵³¹

Je vergeet-mij-niet is in het knoopsgat van mijn vriendschapskleed gestoken.

Karel Alberdingk Thijm

531 In De Kroniek van 21 juni 1896 verscheen Van Deyssel's opstel over Jacobus van Looy, bij diens portret door Jan Veth. Walter Thys zou in De Kroniek van P.L. Tak, a.w., p. 122, dat opstel roemen als ‘een der zuiverste en wellicht ook een der vroegste synthetische oordelen over de Nieuwe Gids en de Beweging van Tachtig maar meteen ook de erkenning dat het voorbij was. ‘Wij zijn kale en grijze, welwillende Heeren geworden...’ Kobus en Titia van Looy bezochten Van Deyssel reeds toen de inkt van diens brief aan Verwey als 't ware nog niet was opgedroogd.