De briefwisseling tussen Lodewijk van Deyssel en Albert Verwey

[p. 114]

88

13 Juni 1895. Baarn.

Donderdag.

Amice,

Onze beide laatste brieven zijn te gelijk onder weg geweest. Het is treurig dat aldus op onze bark van twee kanten te gelijk de vlag der depressie werd geheschen. -

Aan Tak heb ik geschreven.

Aan Henricus Janssen schrijf ik via den Mercure.³¹⁶ Die ‘Contes Insensés’ zijn belangrijk.

Ik vind dat de aflevering moet aangevuld worden door meerdere kopie van Goes. Wil ik hem hierover schrijven? Ik schrijf ook aan Prins.³¹⁷ De 9 blz. van Erens zullen dus

316 Van Deyssel heeft het bij dit voornemen gelaten. Op een gegeven moment leek 't ook geen zin meer te hebben toen De Kroniek in zijn nummer van 11 augustus 1895 Het kleine kruis van zwarten steen, en in dat van 18 augustus 1895 Het witte eendje publiceerde. Bovendien was al uit De Kroniek van 23 juni 1895 gebleken dat er in de bevolkingsregisters van de gemeente Gorinchem, in de periode 1853-1890, geen Joseph van Sluijters voorkwam. Ook was het vermoeden gerezen dat het hier een mystificatie betrof en dat Joseph van Sluijters identiek was aan zijn vertaler Georges de Feure en bovendien aan de Belg Charles Sluyts, die aan de Revue Blanche van april 1895, p. 327-328, een zeer aanvechtbare kroniek betreffende Les lettres néerlandaises bijdroeg.

317 Ook deze toezegging kwam Van Deyssel niet na omdat hij voortdurend bezweek voor de genoegens van een ‘vakantie leidend leven’, zoals hij dat placht te noemen. In het avonduur van 12 juni 1895 zou hij, voorlopig zonder veel resultaat, zichzelf voorhouden: ‘Gij voert niets uit. Het is schande. Gij moet werken, gij moet u aan uw Dagorde houden. Denk er nu om, om den eersten keer van bezoek-ontvangen of uitgaan het er op toe te leggen dadelijk na het eind u weêr in de Dagorde in te lijven. De dag vandaag -laat opstaan, lang ontbijten, wat luchtige lektuur lezen, lang dejeuneeren met wijn enz., rooken, lezen, wandelen, lezen, dineeren, krantje lezen, rooken, - zoo gaat de dag wel snel, maar lam en duf, om. Hierin moet verandering komen.’

[p. 115]

moeten vervallen. Ook aan Erens, die bezig lijkt, zoû ik misschien kunnen schrijven.³¹⁸

Als er te kort is, meld mij dan, als je zoo goed wilt zijn, even wát je vind dat er gedaan moet worden.

Ik zie zoo even in de courant dat wij benoemd zijn tot leden der Maatschappij van Letterkunde te Leiden, te gelijk met Edward B. Koster³¹⁹ o.a. Wij hebben, meen ik, eens te Noordwijk dit geval voorzien en toen afgesproken te bedanken. Hoe doet men dat? Waarschijnlijk door terugzending van het te verwachten diploma. De eenigen van onze generatie, die benoemd zijn, - V. Eeden en Netscher - hebben voor zoo ver ik weet ook bedankt.

Ofschoon ik eigenlijk heelemaal niet gestemd ben om onschuldige lieden die mij een beleefdheid bewijzen te bruskeeren, moet ik het, dunkt mij, doen om trouw te blijven aan de traditie van '80.

Hoe gaat het je?

Vele groeten van

t.t.

Karel Alb. Thijm.

318 Aan Frans Erens zou Van Deyssel eerst schrijven op 2 juli 1895: ‘Vergun mij een klein misverstand op te helderen, dat tusschen ons schijnt te bestaan. Gij zond mij in de maand April ll. twee bijdragen voor het Tweemaandelijksch Tijdschriften vroeg mij in het begeleidend schrijven terug te zenden wat niet in het Tijdschrift geplaatst zoude kunnen worden. Ik meen dat ik u toen de goede ontvangst van uw bijdrage bericht heb, u mijn ingenomenheid met de toezending betuigende en u tevens uitnoodigende bij gelegenheid ook eens een “schets” te willen zenden.
Daar gij mij zelf eenigen tijd te voren gemeld had dat, in geval er gekozen moest worden tusschen den Nieuwen Gids en het Tweem. Tijdschr., gij het Tijdschrift kiezen zoudt, meende ik dat de toestand volkomen helder tusschen ons was. In de eerste op uw zending volgende aflevering kon, daar de Redaktie tegenover den uitgever aan een zeker bestek gehouden is, dat niet mag overschreden worden, slechts één der twee gezonden bijdragen geplaatst worden, terwijl de andere, - die over A Vau l'Eau van Huysmans, welke overigens niet aan aktualiteit gebonden was - voor het volgend nummer werd gereserveerd. Van den beginne af had die deel uitgemaakt van onze inhoud-opmaking der Juli-aflevering en was, meen ik, ook reeds gezèt. - Daar ik den Nieuwen Gids niet zoo dadelijk in handen krijg, was het eerst in de tweede helft van Juni, dus kort vóor het verschijnen onzer Juli-aflevering, dat ik met pijnlijke verwondering gewaar werd, dat het zelfde opstel in de Juni-aflevering van den Nieuwen Gids was verschenen.
Hieruit leid ik af, dat gij verondersteldet dat het stuk over A Vau L'Eau door de Redaktie van het Tweemaandelijksche niet voor haar tijdschrift was aanvaard. En het spijt mij dat gij dit verondersteld hebt; vooreerst daar wij veel te blij met iets van uwe hand zijn om het niet zoo gauw mogelijk te plaatsen; ten tweede om dat gij mij gevraagd had in geval van niet-plaatsing u uw handschrift terug te zenden en uwe veronderstelling dat uw opstel niet opgenomen zoû worden dus insloot de veronderstelling van onhoffelijkheid van mij, die u het stuk niet terug had gezonden. - Ik zal u niet verzoeken u de moeite te geven verder over deze aangelegenheid uit te weiden; alleen zoû het mij zeer aangenaam zijn indien ik van u de mededeeling mocht ontvangen dat mocht in mijne houding u iets duister zijn voorgekomen, die duisterheid thans is opgehelderd. Verder houd ik mij aanbevolen voor eene nieuwe zending.’

319 Zie noot 56.