De briefwisseling tussen Lodewijk van Deyssel en Albert Verwey

9

Noordwijk/zee

24 Septr. '94.

Amice,

Met je pogingen de jongste poëzie te verzamelen ben ik ten hoogste ingenomen. Mocht je geen geld genoeg bij je hebben om alles te koopen, zorg dan in elk geval dat je goed wordt ingelicht over wat er is.

Van juffr. Drabbe zal ik drie sonnetten naar de drukkerij sturen. Over de tijdschr. zal ik Groesb. schrijven zooals je aanraadt. De Mercure⁴⁹ heeft de ruiling aangenomen.

Van Deventer maakt ons attent erop dat Helmholtz⁵⁰ dood is en een stuk over hem aktueel zou zijn. Hij raadt daarvoor aan Prof. Julius⁵¹ te Amsterdam. Vin je goed dat ik dien daarvoor vraag? Als hij het doet moet v. Dev. s artikel wachten. Hij zal dat wel goedvinden want hij vraagt 2 vel ruimte voor deze of de volgende afl.. Hij vraagt ook of wij gratis overdrukjes geven. Wij hebben, meen ik, afgesproken dit voorloopig alleen te doen aan niet-gehonoreerde medewerkers. Zal ik hem dat schrijven?

Nu v. Deventer zelf in 't midden laat of zijn opstel in deze of de volgende afl. zal komen, zou het voor de verscheidenheid niet kwaad zijn in geval Julius zoo gauw niet klaar kan zijn Bolland eerst te plaatsen. Heeft hij gezegd wanneer hij sturen zou?

Verzoeke op de vragen p.o. antwoord. 't Ga je wel.

Groetend

Alb. V.

49 Zie in deel I, p. 214, noot 362. In de Mercure de France, no. 58, oktober 1894, vermeldt de rubriek ‘Journeaux et revues’ (p. 186-189; a.w., p. 189): ‘Au moment de mettre sous presse, nous recevons le premier numéro d'une revue hollandaise: Tweemaandelijksch Tijdschrift (Scheltema et Holkema, 74, Rokin, Amsterdam), où nous retrouvons la plupart des rédacteurs du Nieuwe Gids.’ Op deze berichtgeving, door Alfred Vallette, valt wel een en ander aan te merken! In de aflevering van november 1894, p. 282, schreef zekere Batavus, duidelijk een pseudoniem, in de zelfde rubriek: ‘Tweemaandelijksch Tijdschrift (Amsterdam). Cette revue dont nous avons signalé le premier numéro le mois dernier, promet de rester fidèle aux vrais traditions de l'art dont la revue De Nieuwe Gids fut l'initiatrice. Ce dernier périodique décline de plus en plus. Vivotant en partie d'ancienne copie oubliée dans les tiroirs, il présente depuis quelque temps peu de neuf, et ce neuf est fabriqué sur les vieux clichés des temps prospères.
On peut citer parmi les noms du premier numéro de la revue nouvelle: M. Jan Veth, qui traite magistralement des dessins de Steinlen; Mlle. Henriette van der Schalk, qui publie de très beaux vers; M. Albert Verwey donne une critique fort judicieuse des vers de M. Willem Kloos. L'éminent écrivain socialiste F. van der Goes montre l'inanité de l'enseignement économique aux universités. M.M. van Deyssel et Albert Verwey sont les rédacteurs en chef.’ Batavus bleek van meet af aan goed ingelicht te zijn, want in de Mercure de France van augustus 1894, p. 391, had hij al geschreven: ‘M. Albert Verwey et M.L. van Deyssel se proposent de faire paraître, le ler septembre prochain, une nouvelle revue qui s'efforcera de continuer les traditions de l'art véritable et de la bonne littérature. Le titre de cette publication n'est pas encore fixé.’

50 Op 8 september 1894 overleed te Berlijn-Charlottenburg de Duitse fysioloog en fysicus Hermann Ludwig Ferdinand (sinds 1882: von) Helmholtz, geboren in 1821.

51 De fysicus Willem Henri Julius (1869-1925), op dit tijdstip sinds 1891 buitengewoon hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam.

[p. 28]

Huwelijksaankondiging van A.J. der Kinderen en Johanna Henriëtte Besier. ‘Antoon Derkinderen. In zijn jeugdigen tijd. Toen men voor het eerst van hem hoorde. Het was iets heel bizonders. Want wij hadden de Haagsche School met Israëls en de Marissen, en de Amsterdamsche School, met Breitner, Isaac Israëls, Witsen, Veth, Ed. Karsen, van der Valk. De Amsterdamsche School wilde weêr heel iets anders dan de Haagsche School. Maar toen Derkinderen kwam, bleken de Haagsche en de Amsterdamsche School wel héel dicht bij elkaâr te staan. Want dít was wel héel iets anders. Alphons Diepenbrock dweepte met hem. Andrew de Graaf dweepte met hem. Richard Roland Holst dweepte met hem. Hij was maar zoo stil, en ontzachlijk vredig en eenvoudig. Veel meer een echte eenvoudige vrome, dan wie ook van alle figuren der Kunst en Letteren van toen. Een vróme.’ (Lodewijk van Deyssel, ‘Gedenkschriften’, p. 463-464).