De briefwisseling tussen Lodewijk van Deyssel en Albert Verwey

147

Baarn, 6 Aug. 1894

Amice,

Zoo even Chaps kopie naar Groesbeek gezonden. In een brief, dien ik niet meer terug kan vinden, vraagt Biederlack verklaring omtrent de koningsgezindheid van het tijdschrift.³³⁹ Wilt gij hem s.v.pl. beandwoorden?

Nog dank en vele groeten aan u beiden.

tt

K. Alb. Thijm

339 Op 2 augustus had Mr. H.J. Biederlack aan Van Deyssel geschreven: ‘Amice, Veroorloof me de volgende vraag: is het waar, wat mij verteld werd, dat Uw nieuw tijdschrift bij het publiek zal worden ingeleid met een prospectus of met een vóórrede of zoo iets, gesteld door Verwey, en eindigend met een eerbieds- of huldebetuiging aan de Koningin?
Ge zult me zeer verplichten door me op die vraag te antwoorden.
Geloof me vriendschappelijk t.t. H.J. Biederlack.’
Blijkbaar waren voor Biederlack de volgende passages uit de Inleiding, later door Verwey herdrukt in Proza, VII, Amsterdam, 1922, p. 166-174, problematisch: ‘Ook bij ons zijn de wenschen van rijken en armen eigenlijk de eenige tegenstrijdige. Deze en de belangen van het huis van Oranje de eenige die moeten worden verzoend.
Want uit de ons eerwaardigste tijden heeft een ark van pronkende traditie dit koningskind omhoog gedragen en dit meisje in den droom van haar onwetendheid en de glorie van vermolmde vaders als op een rots boven de zee van een volk gesteld, tot de meeste tragische figuur van Nederland. En hoe zal zij lach in lach en traan in traan met den minsten van haar onderdanen doen spiegelen, in een tijd dat de traditie als niets geacht en elk genomen wordt voor wat hij is? Hoe zal zij er toe komen te voelen dat, gemeten naar de maat van zuivere menschelijkheid, de minste van die zij haar onderdanen zal noemen haar gelijke of haar meerdere zal kunnen zijn?’
Op vrijdag 17 augustus 1894 is Biederlack nog eens over deze aangelegenheid bij Van Deyssel komen praten.