Krabbeltjes van Oom Chap

[p. 24]

Stadsgezicht.

Toen ik laatst een enkel uurtje

Met mijn vrouwtje wandlen ging,
Kwam ik door een aardig buurtje,
Vol geraas en warreling.

Vrouwen zag ik kousen mazen,

Kindren liepen door elkaar;
Timmerlieden, metselbazen,
Grepen flink mekaar in 't haar.

Meisjes zag ik vroolijk praten;

Honden blaften bas bas bas,
En een compagnie soldaten
Maakte gemarkeerden pas.

Was dat niet een grappig buurtje?

Vrouwtje zei: ‘hoe jammer man,
Als je maar een enkel uurtje
Naar die menschen kijken kan.’