't Kleyn Hoorns-liet-boeck, inhoudende eenige psalmen Davids, lof-sanghen, en geestelijcke liedekens
(1644)–Jan Jansz. Deutel–
AuteursrechtvrijNa de wijse: Al die in Syon zijt,OM dies wil datter twist
Al omme is gheresen,
En Antechrist
Tvolck geern soude verleen,
Soo docht ons goet bewesen,
Hoe dat wy niet en lesen,
Dat doopsel reen,
Toecomt de kinders cleen:
Maer dees alleen
Die ghelooven Gods raet,
Ghelijck alsmen dat wiste // wel,
Aen Ioannes Baptiste // snel,
Hy doopte, verstaet,
Die bekenden haer misdaet.
Christus heeft (soo ick las)
Den doop selve ontfanghen,
Als hy out was
Ontrent de dertich Iaer.
Wy moeten hem aenhanghen,
| |
[pagina 40]
| |
Ende hem oock naganghen,
Hoort doch hier naer,
Wat hy seydt met woorden waer,
Alsoo behoort ons (claer)
Te vervullen gherechticheyt,
De kinderkens jonck, oock mede kleen,
Weten van gherechtichede gheen
Die ghelooft met bescheyt
Maer doen soo Christus seyt.
Iesus Christus beval
Dat selve zijn dienaren,
Dats over al
De werelt souden gaen,
d'Euangelium verclaren
Doopende alle scharen,
Dier gheloofden aen
Souden den doop ontfaen
s' Hebbent gedaen
Die geloofden (men leest niet van meer)
Die bekenden haer sonden al,
Waren bevonden vant ghetal,
Kinderen teer
Weten van doop noch leer.
Petrus die sprack
Gods woordt tot den Ioden,
Haer hert ontstack
Alss' hoorden sijn sermoen,
Merckende Gods gheboden,
Sijn sy tot hem gevloden,
| |
[pagina 41]
| |
Segghend' op dat saysoen
Wat sullen wy best doen?
Om ons siel behoen.
Petrus die gaf haer raet:
Wilt u lieden bekeeren saen,
Ghy sult den geest des Heeren ontfaen
V doopen laet
Tot verghevinghe der misdaet.
De gheest des Heeren sant
Philippum tot den besneden,
Die uyt Moorenlandt
Ghereyst quam seer vailiant,
Daer hy quam gereden
Heeft hy hem saen beleden
Aen eenen cant
Aldaer hy water vant,
Met goet verstandt,
Wat belettet noch mijn,
Dat ick niet mach wesen ghedoopt,
Philippus heeft desen ontknoopt,
Gheloofdy van herten fijn,
Soo salt wel moghen zijn.
Als hy gheloofde perfect
In Gods sone verheven,
En hem ontdeckt
Was des Schriftuers bediet,
Phipippus heeft hem ghegheven
Den doop soo staet gheschreven,
Maer anders niet
| |
[pagina 42]
| |
En soudt hebben gheschiet
Somen wel siet
Doen hy vraechde, macht gheschien?
Waer op Philippus antwoorde snel,
Soo dat de besneden hoorde wel
Dies hy ’t selven tien
Ginck zijn gheloof belien.
Lucas schrijft bescheet
Hoe Paulus hem bekeerde,
Na Damasco hy reet
En sach op ’t selve pas
Een gesichte (d’welck hy eerde)
Een stemme die hem leerde
Gaet doch seer ras
Al tot Ananias
Dats een Man die was
In de stadt Damasco,
Die sal u segghen wat ghy doen sult,
Hy bekende als de vroen zijn schuldt,
Liet hem doopen so
Na des Heeren ghebo.
Cornelius een hooft
Der Italiaenscher scharen,
Die heeft ghelooft,
Dies Petrus moeste gaen,
d’Euangelium hem verclaren
Met die in zijn huys waren,
Die alle saen,
Gods gheest hebben ontfaen,
| |
[pagina 43]
| |
Hoorende ’t vermaen,
Petrus met soet gheschal,
Sprack: wie mach twater keeren vry,
Dat die heeft den geest des Heeren als wy,
Niet ghedoopt zijn sal,
Haer te doopen hy beval.
De Stockmeester versaecht
Die viel Paulus te voeten,
En heeft ghevraecht,
Lieve wat sullen wy
Ter saligheydt doen moeten?
Ghelooft (tot een versoeten)
Aen Iesum vry
Den Heer sprack Paulus bly,
s’Hoorden Gods Woort: dus hy
Liet hem doopen en al ’t ghesin,
En hy verblijd’ hem met al de zijne ras,
Om dat hy nu ten fijne was
Gheloovigh, tot haer ghewin,
Hier begrijptmen gheen Kinders in.
Aldus, al doopten sy
Diversche Huysgesinnen,
Soo moghen wy
Die Kinders jonck en slecht
Daer niet begrijpen binnen,
Want die Schrift wilt versinnen
Tot de gheen secht
Die daer hooren oprecht,
Oock Paulus uytlecht,
| |
[pagina 44]
| |
Dat die clappaerts onreen
G’heel huysghesinnen verleyden grof,
Nu wilt dit onderscheyden, of
Men Kinders cleen
Can verleyden? Ick segh neen.
Soomen de kinders swack
Can verleyden noch afkeeren,
En Paulus sprack
Datmen huysghesinnen doet,
Hoe wiltmen dan nu meeren,
Om daer mede te leeren,
Dat in huysgesin soet
Een cleen Kint wesen moet,
Maer zijt dit vroet,
Die Kinders doopen coen,
Volghende haer vermoeden quaedt,
Verlaten soo Godts goeden raedt,
Te niet dien doen
door haer twijffelijck vermoen.
Paulus met goet verstant,
Komende tot Ephesen,
Ionghers hy vandt
die hy vraechde subijt:
Hebt ghylieden by desen,
den Heyligen Geest (gepresen)
Ontfaen? om u bevrijdt,
Na dat ghy geloovigh zijt,
s Hebben haer ghequijt,
En spraecken generael,
| |
[pagina 45]
| |
Wy en wisten in ’t eerste niet,
Van den heyligen Geeste siet,
Doen lietens andermael
Haer doopen na Schrifts verhael.
Wasset dan niet ghenoegh
Aen Ioannes doop bevonden?
die spa en vroegh
Tot beteringhe roop,
En van Godt was ghesonden,
Om sijn woordt te verkonden,
Maer met grooten hoop,
Nemen veel van selfs de loop,
Dus hare doop
Wy voor goet houden niet,
die den doop recht verwerven sal,
Moet eerst sijn sonden sterven al,
En onderhouden siet
Al wat hem Godt ghebiedt.
Paulus spreeckt wel hier af
Seer klaer tot den Romeynen,
den doop is als het graf
de sonden, zijt dit vroet,
dit is niet vanden kleynen,
Maer den grooten onreynen,
die sonde doet,
dus moet hy bewijsen boet,
door ’t geloof soet,
Alsoo ten doope gaen.
den doop (hoort desen reghel uyt)
| |
[pagina 46]
| |
dat is een Zeghel oft Besluyt,
dien recht heeft ontfaen,
Heeft Christum aenghedaen.
Petrus onsen vriendt
Maeckt vanden doop oock mency
Waer toe hy dient
Gebruyckt uyt datter aenkleeft,
Tot verseeckeringh der consciency
dient hy, dus elck sentency
Rechtsinnigh gheest,
Oft daer een kleyn Kindt leeft,
dat een consciency heeft.
Ghy sult wel neen verstaen,
Want de Kinders (verstaet ’tbediet)
Weten van goedt nochte quaet niet,
Soo Godt deed vermaen,
Al door Moysen seer saen.
Paulus selve verklaert
dat hy des Heeren wille
Gheopenbaert
Hadde, volkomen fijn,
Vanden Kinder-doop vol gheschille,
daer af soo swijght hy stille,
dus moetet tot gheen termijn
des Heeren wille zijn.
Maer heyligh schijn
Ist, en anders niet el.
Laet dit uyt u memorien // niet,
Chronijcken en Historien // siet,
| |
[pagina 47]
| |
daer merckt ghy wel
dattet is menschen instel.
Paulus oock noch spreeckt
Tot die van den Galaten,
die u anders preeckt
dan wy (dit wel versint)
die is van Godt verwaten,
Vervloeckt, wilt dit recht vaten,
Waerment eyndt oft begint,
Men gheensins niet en vindt,
dats eenigh Kindt
Doopten, ‘twelck ons verkloeckt,
Hoe souden wy dit prijsen // dan,
Alsment ons niet bewijsen// kan?
Maer hoement soeckt,
Menschen leer is vervloeckt.
Gh’en sult tot mijn Ghebodt
Niet toe doen, oft vermind’r en
Beveelt ons Godt,
Hoewel men anders siet,
Men gaet sijn woordt behinderen,
Men doopt nu kleyne Kinderen,
Waer af hy niet
Een letter en ghebiedt,
Ghelijck dit Liedt
Bewijst, al ist niet langh.
Nu denckt hoe Paulus seydt ghewis,
Datter maer een doop recht en is,
Oorlof in danck
Neemt dit simpel ghesanck.
|
|