't Kleyn Hoorns-liet-boeck, inhoudende eenige psalmen Davids, lof-sanghen, en geestelijcke liedekens
(1644)–Jan Jansz. Deutel–
AuteursrechtvrijNa de wijse: Wilt ghy wesen een Oorloghsman.TEr eeren van Godts hooghe Naem,
Om zijnen lof te verstercken
Wil ick singen van sijn hooghe faem,
Ende van sijn groote wonder wercken.
Veel groote dinghen heeft hy bereyt,
| |
[pagina 376]
| |
Die niet en sijn te gronderen,
En veel diversche wonderlijckheyt,
Die niemant en can sommeren.
Ten is niet inder menschen macht,
Wt te spreken metter keele,
Noch oock te vol loven Gods kracht,
Sijn wonderdaden zijn te vele.
Sijn heylighe Name wort vertelt
Wonderbaerlijcken raet behendigh,
Een vorst des vredes een stercke Helt
Eeuwigh Vader, Coningh onendigh.
Deur sijn wijsheyt woort ende gheest
Heeft hy t' sijnder eeren gheschapen
Veel duysent Enghels in sijn foreest,
Gheesten der schoonheyt tot sijn knapen.
Alle knien moet voor hem buyghen saen,
Want hy ist hooft der Vorstendommen,
Alle dinck moet hem ten dienste staen,
Gheesten, winden en waterstroomen.
Den machighen hooghen Hemel ront,
En 't klare Firmamentsche wesen
Doen van zijn moghentheden cont,
Dat elck Godt kenne deur desen.
De Walvisch ende Leviathan fel,
Met Ceders en Berghen verheven,
Als Tabor, Hermon ende Carmel
Godts machtigheydt te kennen gheven.
Die Son met eenen klaren glants,
En die Mane met haren lichte
| |
[pagina 377]
| |
Loopen snel rontom de werelt gants,
Een groote Godt ist diese stichte.
Inden Hemel, die ghespannen staet,
Met een ordinantie goede,
Sijn de sterren 's nachts als cieraet,
En sy en waken haer niet moede.
Pause.
Wt die Screversteenen water spruyt,
Ende Fonteynen uyt steen-spleten,
Vyer brenghtmen van die aerde uyt,
Daer spijs op wast goet om te eten.
Wter aerden wassen deur Gods woort
Welrieckende kruyden ydoone,
Wy sien inden somer komen voort
Diversche fraeye bloemen schoone.
Swinter tijden, ghelijck voormael,
Sien wy veel wonders met allen,
'Twater verandert ghelijck kristael,
Seer witte snee sietmen oock vallen.
Deur Godts woort valter haghel kout,
En blixem ten selven stonden,
Den donder verschrickt de aerde stout,
Met burgen, berghen en afgronden.
Sijn woort beset de zee met sant,
Op dat 't water 't lant niet en deere,
En heeft daer Eylanden in gheplant.
Al de werelt vreese dien Heere.
Alle ghewelt is in sijn bedwanck,
Wat hy doet dat magh niemant keeren,
| |
[pagina 378]
| |
Sijn ordinatie heeft al voorganck,
Sijn raedtslagen zijn niet om leeren.
Wat wy hier sien heeft hy gewracht,
Alle dingh is in zijn vermoghen,
De doode hy levende maken mach.
O vrienden wilt hem verhooghen.
Dits is gesongen by consent
Vanden Raet in 't rijck des vrede,
Ter eere dien Coningh excellent,
Hem zy prijs in eeuwighede.
|
|