't Kleyn Hoorns-liet-boeck, inhoudende eenige psalmen Davids, lof-sanghen, en geestelijcke liedekens
(1644)–Jan Jansz. Deutel–
AuteursrechtvrijNae de wijse: Met eenen droeven sanghe.IN bitterheyt der zielen,
Klaghe ick dit jammer groot
Datmen dus siet vernielen,
Die Godts woort belijden bloot,
Deel hebben 't Hemels broot,
Betaelt met bloede root,
De Phariseeusche Fielen,
Brenghense meest ter doot.
Een Broeder goet van naturen,
Heb ick na den gheest gehadt.
Die moste den doot besuren,
Te Vuren binnen der stadt,
Godts woort beleet hy plat,
Daer hy ghevanghen sat
't Rijck Gods sal my gebeuren,
Want hy belooft ons dat.
Hoe sy my trecken en teesen,
En quellen met verdriet,
En wilt daerom niet vreesen,
Die dat lichaem dooden siet,
Mijn ziele, also Godt riet,
Daer aen en hebben sy niet,
Godt sal sijn arme Weesen
| |
[pagina 275]
| |
Troosten wat haer geschiet.
Sijn Vrouwe die hy beminde,
Trooste hy met woorden soet,
Sy was bevaen met kinde,
Hy vreesde voor haer onspoet,
En sprack, mijn vleesch mijn bloet,
En acht niet watmen my doet,
En ghy Godts Gheest versinde,
Het waer met u al goet.
Aen al sijn Broeders t'samen,
Hy lieflijck oorlof nam,
Hy en wilde hem 't woort niet schamen,
Als hy 't schavot op klam,
Als een onnoosel Lam,
Ootmoedigh dat hy quam,
Maer de Wolven die daer quamen,
Die bleven al even gram.
Met seven wreede slagen,
Heeft hy de doodt ontfaen,
Noch moestmen het hooft afsaghen,
Eer de martelarije was gedaen,
Alle die dit saghen aen,
Die worden al eenen traen,
Hoe kondy Godt verdragen,
Die uwen gheest dus wederstaen?
Sijn arme bevruchte vrouwe,
Die maeckte groot misbaer,
Sy sterf van grooten rouwe,
Ende oock de vrucht met haer,
| |
[pagina 276]
| |
Dit bitter lijden zwaer,
Mochtmen aenschouwen daer,
O Godt ghy zijt getrouwe,
Ghy wreecket wel hier naer.
Och Broeders uytverkoren,
Dit doet 't Serpents fenijn,
Sydy van Godt geboren,
En vreest gheen sulck ghepijn,
Al tooght dat helsche zwijn,
Op ons een toornigh schijn,
Het woordt Godts moet al voren,
Met bloede beseghelt zijn.
Al worden wy mispresen,
Vervolght in d 'aertsche dal,
En moeten een gaep-spel wesen,
Ter werelt groot en smal,
Als schaepkens uyt den stal,
Verstroyt zijn over al,
Godt sal ons wel genesen,
Alst hem believen sal.
Broeders die 'twoordt betuyghen,
Den vrede en 't nieuwe gebodt,
En wilt geen knien buyghen,
Voor Baal den afgodt,
Al zijn wy des wereldts spot,
Gheheten dwaes en sot,
Wilt troost in 't woordt Godts suygen,
Dat bidt ick u in 't slot.
|
|