't Kleyn Hoorns-liet-boeck, inhoudende eenige psalmen Davids, lof-sanghen, en geestelijcke liedekens
(1644)–Jan Jansz. Deutel–
AuteursrechtvrijNae de wijse: O Godt ick moet u klaghen. Ofte: Mijn ziel die looft &c. | |
[pagina 263]
| |
IN blijdtschap boven maten,
Soo is mijn hert verheught,
Als ick denck (wilt het vaten)
Op de eeuwighe vreught:
Die Gods volck ghebeuren // sal,
In des Hemels mueren // smal
Daer vergaet het treuren // al.
Aenmerckt des Menschen leven,
Hoe dat hier is ghestelt,
Vol onrusten omgheven,
Met moeyten seer gequelt:
Altemet een kleyn jolijt,
Maer treuren komt haest subijt,
Sterven naeckt hem alle tijdt.
Niemandt en is op eerden,
Die niet en hoopt eenpaer,
Wie magh bevonden werden,
Die niet en sorght? voorwaer,
Daer en is niemandt die leeft,
Die gheen verlanghen en heeft,
Dit alle Menschen aenkleeft.
Ghy vriendekens ghepresen,
Die van Godt beroepen zijt,
V hoop laet ghestelt wesen,
In Godt ghebenedijdt
Want de Heere is ghetrou,
Sijn beloften hout hy jou,
Timmert vast op desen bou.
En wilt u hoop niet stellen,
| |
[pagina 264]
| |
Op 't gheen dat sienlijck is,
Noch u gedachten quellen
Hier, om het onghewis:
Loopt op dat gewisse padt
Vyerigh na de Rijcke stadt,
Wordt niet moede nochte mat.
Niemandt en kan met sorgen,
Sijn leven maken lanck,
Spreeckt Christus onverborghen,
Weest in 't geloof niet kranck,
Sorght niet wat ghy eten sult,
Weet dat Godt all 'dingh vervult
Laedt op u gheen quade schult.
Gaet siet eens aen de Raven,
Die Vogels groot en kleyn,
Sy wercken noch en slaven,
Noch voedtse Godt ghemeyn:
Want sy niet en saeyen // siet,
Daerom sietmens' oock maeyen niet,
Nochtans Godt haer noyt verliet.
En de bloemen wilt mercken
Die op 't velt staen bereydt:
Sy en spinnen noch en wercken
Nochtans zijnse bekleydt,
Schoonder dan Salomon ras,
Die seer rijck en heerlijck was,
Denckt hoe Godt bekleedt het gras.
Rust ghy u, laet den Heere
Voor u sorgen seer vroet,
| |
[pagina 265]
| |
En sorght doch ghy niet meere
Want het u schade doet:
Want daer door wordt Godes woort
Iammerlijck verstickt, versmoort,
Het en brenght geen vruchten voort.
In 's Hemels Throon verheven,
Is u een huys gheset,
Verlanght daer na met beven,
Op dat ghy 't onbelet
Eeuwelijck meught nemen in,
Neemt dit doch in uwen sin,
Denckt het is een groot ghewin.
Te huys verlanght te comen,
By uwen Vader fijn:
Daer wordt al wegh genomen:
De swaerheyt en de pijn,
Die den vromen hier ootmoet:
'Tsuer wert daer verkeert in 't soet,
Nae dat Hemelsche haestigh spoet.
Zijt Godt den Heere bevolen
Dit neerstelijck bewaert,
En houdt doch niet verholen,
Dat ick hier heb verklaert,
Maer volbrenghet met der daedt,
Dat ghy niet en komt te laet,
Spoet, de deur noch open staet.
Volherdende verwintmen. |
|