't Kleyn Hoorns-liet-boeck, inhoudende eenige psalmen Davids, lof-sanghen, en geestelijcke liedekens
(1644)–Jan Jansz. Deutel–
AuteursrechtvrijNae de wijse: Christelijke Broeders van herten liberael.ICk roepe tot u met hertelijcke verlanghen,
O Heere, wilt doch verhooren mijn ghebedt,
Comt neyght u ooren, en wilt dat doch ontfanghen,
Drijft wegh van ons alle boosheydt die ons let
Op dat wy onbesmet // met een vaste opset,
Bidden tot aller stondt // uyt een vyerigen grondt.
2 Als ghy u Heer tot mijn roepen sult nijghen,
End' my sult wasschen van alle sonde reyn,
Dan sal 't ghebedt als een reuck voor u opstijghen,
Dat door de wolcken sal dringen krachtigh pleyn
Dus helpt ons ghemeyn, o eeuwighe fonteyn,
Dat wy u moghen saen // van herten roepen aen.
3 Na ons o Heer, wilt uwe ooghen wenden,
| |
[pagina 241]
| |
Aensiet u Schaepkens, o Godt van Israel,
Wilt rechte Herders in u ghemeynte senden,
Die u lieve Schaepkens van herten weyden wel,
Want siet de draeck seer fel // en den wolf seer rebel,
Den Leeuw gaet om met lust // te verslinden sonder rust.
4 Comt siet u wijngaerdt seer schoon in haren bloeyen,
Aen alle kanten staetse wijdt uytghebreyt
De wilde swijnen wilt daer uytroeyen,
Vanget ooc de Voskens, die daer in doen groot leyt,
V wijngaert uyt ghespreyt, bewaert in reynicheyt,
Recht op haer thuynen goedt // voor alle quaedt ghebroet.
5 O Heer den ooghst die is seer groot en wijde,
Maer arbeyders die sijnder weynigh voort,
Rechte arbeyders seyndt ons in desen tijde,
Die ons te rechte voor houden u heylich woordt,
O Heer, ons nu verhoort // op dat doch met accoort
In liefden en eenigheydt // uwen naem mach zijn verbreyt.
6 Recht weder op, aen uwen heylighen Tempel,
Timmerlieden goedt, o Heere bequaem voor dy,
Daer van de Schrift ons geeft een goet exempel,
'Tsweert inde handt ende oock op haer zy,
En timmerden soo vry // soo oock begheren wy,
Dat wy opwassen meest, tot een woonstadt in den gheest.
7 Noch bidd' ick u voor Princen ende Heeren,
Voor alle Coninghen en alle Overheyt,
| |
[pagina 242]
| |
Opent haer de oogen, dat is al mijn begeeren,
Stiert doch haer herten tot de gherechtigheydt
Op dat wy met bescheyt, in alle Godtsaligheydt
Gerustigh en stil, beleven moghen uwen wil.
8 Eylaes, o Heer, met dat wy daer na haken
Gerustigh te leven, en wesen sonder kruys,
Maer dat sy doch te recht op mochten waken,
Al die ons hier vervolgen met ghedruys,
Want dat gherechtige huys // moet lijden veel confuys,
O Heer, o Heer van dien // uwe wille laet geschien.
Pause.
9 Laet u kinderkens, o Heer, doch niet in schanden
Alle die daer lijden om u getuygenis,
In druck, in noot, in pijn, van sware banden,
Bewaert haer met Ionas in den buyc des walvis,
Die met Daniel gewis, in den kuyl der leeuwen is,
O Heer, bewaertse wel, voor der Leeuwen tanden fel.
10 Ioseph die wordt, al van de boose vrouwe
By sijnen mantel ghetrocken wel te recht,
Maeckt doch dat sy den mantel liever houwe,
Dan dat u kinderkens gaen buyten haren echt,
O Heer bewaertse slecht, met Ioseph uwen knecht
Dat sy door u ghenae // verwinnen vroegh en spae.
11 Siet doch, O Heer, waerom sy ons vernielen,
O heylighe Vader hoe zijnse soo verblint,
Ick bidd' u uyt dat binnenst' mijner zielen,
Voor alle de ghenen die ons aendoen swaer torment,
Vergeeft haer ongeschent // haer sonden onbekent,
| |
[pagina 243]
| |
O Heer, weest haer versoen // want sy weten niet wat sy doen:
12 Slangen voor visschen, o Heer, door u genade,
Noch steenen voor broot wilt ghy ons geven niet,
Ghedenckt doch niet al ons voorleden misdaden,
Oock dat onwetende van ons noch wel geschiedt,
Tis mijn herte verdriet // wie kan't bemercken siet,
Hoe dikwils dat hy faelt // als David ons verhaelt.
13 O Heer beproeft mijn hert en mijn ghedachten
Wilt ondersoecken mijn Nieren in den grondt,
Ghy weet, o Heer, hoe kleyn wy zijn van krachten,
Sterckt ons gheloove soo werden wy gesont,
En reynight mijnen mont // door uwen geest terstont,
Dan sullen wy met vreucht // t' allen tijden zijn verheught
14 Eeuwigen prijs, o Heer, van grooter waerden,
Lof eer en danck ghy alleen waerdigh zijt,
Want ghy hebt ons verkoren van der aerden
En ons verhoort in den aengenamen tijdt,
Daerom zijn wy verblijdt, o Heer ghebenedijdt,
Mijn hert en mijn gemoet // van vreughden singen doet.
15 Nacht en dagh, o edel Prince verheven,
Kanmen u lof doch niet ghespreken uyt,
O lieve Bruydegom, wilt ons doch niet begeven,
Ghedenckt aen Syon, u alderliefste Bruydt,
Dat ghy u schat ontsluyt // ende uwen wil beduyt,
O Heer des Hemels wijs // u geschiede lof en prijs.
|
|