|
| |
Den 34. Psalm.
Na de wijse: Het sat een snee wit voghelken, al op sijn eerste pluyme.
ICk wil den Heere ghebenedijt,
Loven prijsen tot allen stonde,
Sijnen lof sal ick tot aller tijdt,
Wt spreken vry met mijnen monde.
2 Mijn ziele sal van den Heere groot,
Haer seer hoochelijck beroemen,
Soo dat die 't hooren, zijnde in noot,
Blijdtschap en vreught daer af sal komen.
3 Laet ons den Heere met groot ootmoet
Loven end' prijsen al te samen,
Hooghe verheffen sijn name soet,
Hy gaet te boven alle namen.
| |
| |
4 Wanneer ick den Heere sochte siet,
Antwoordende sprack hy seer sachte,
End' hielp my uyt vreese end' verdriet
door sijnen gheest die in my wrachte.
5 Alle menschen die op hem sien
Sal hy seer wonderlijck verlichten,
Gheen schande sal haer mogen geschien,
'Twerdt al goet en recht wat sy stichten.
6 Doen den ellendigen mensche riep,
De Heere sijn stemmen verhoorde,
En hielp hem uyt sijn lijden diep,
Vertroostende met sijnen woorde.
7 De Enghel des Heeren Legher maeckt,
Rontom die hem vreesen en eeren,
Hy helptse uyt noot ende hy waeckt,
Voor menschen die Godts lof vermeeren.
8 Wilt smaken en met oogen aenschout,
Hoe vriendelijck dat is de Heere,
Wel den mensche die op hem betrout,
End' van hem scheyt nimmermeere?
9 Vreest hem ghy sijne heyligen al,
Want die hem vreesen en beminnen,
Gheen ghebreck haer overvallen sal,
Noch gheen ghewelt salse verwinnen.
10 De rijcke hongert en lijt gebreck,
Maer die den Heere neerstigh soecken,
Worden geholpen uyt allen dreck,
Bevrijdt van schaed' in allen hoecken.
| |
| |
11 Komt herwaerts kinders hoort na my,
de vreese Godts sal ick u leeren,
Al die begheeren te leven vry,
Gherust van herten en met eeren.
12 Behoedt u tonghe voor alle quaet,
Maeckt dat u lippen niet en spreken,
Eenigh bedrogh of valschen raedt,
D'welck doet den bandt der liefden breken.
13 Laet af van't quade en doet dat goedt,
Soeckt vrede en wiltse vermeeren,
Want soo wie dat gerechtigheyt doet,
Op hem sien de oogen des Heeren.
14 Ende sijn ooren oock open staen,
Om sijn bedinghe te ontfanghen,
Maer met den quaden sal't anders gaen,
Die de boosheydt altijdt aenhangen.
15 Want seer vreeslijck sal Godts aenschijn
Aensien den boosen, en uytroeyen,
Soo dat nu noch op geenen termijn,
Haer gedachtenisse sal groeyen.
16 Als die oprechte roept, Godt die hoort,
En verlost hem uyt sijn ellende,
door sijn genade met goet accoort
Maeckt hy sijn lijden een goedt ende.
17 Die Heere is den mensche nae by
Al die gebroken zijn van herten,
Ende den sachtmoedigen helpt hy
Wt anghst, noot, lijden ende smerten.
| |
| |
18 Den rechtveerdigen seer vele hert,
Maer Godt bevrijt hem van misvalle,
Soo datter niet een ghebroken werdt,
Van sijndere ghebeenten alle.
19 D'ongheluck sal doo'n den boosen man,
En al die den gherechten haten
Sullen haer beschuldighen daer an,
Hoe hooghe dat sy zijn van staten.
20 Godt die verlost uyt alle ghepijn
De zielen van alle sijn knechten,
En die op hem betrouwende zijn,
Sal hy ghenadelijcke rechten.
|
|
Auteursrechtvrij