't Kleyn Hoorns-liet-boeck, inhoudende eenige psalmen Davids, lof-sanghen, en geestelijcke liedekens
(1644)–Jan Jansz. Deutel–
AuteursrechtvrijNae de wijse: Van den 23. Psalm.IN mijnen gheest // moet ick verjubileren,
Noyt soeter feest // dan den Sabboth des Heeren,
Wie hem met lust // viert van sijn quade wercken,
van sonden rust // in Godt die hem kan stercken
die heeft seer pleyn // den Sabboth recht gehouden,
God heeft hem reyn // sijn sonden quijt geschouden.
2 Oock saligh dan// is hy tot allen stonden,
Alsulcken man // en rekent Godt gheen sonden,
In wiens geest fris // geen bedrogh noch qua perten
Bevonden is // oock niet dobbel van herten,
Maer als Gods knecht, de vrome Iob ghepresen,
| |
[pagina 233]
| |
Slecht ende recht, volheerdigh in Gods vresen.
3 Oock die geen gelt, op woecker heeft ghegeven
Noch gheen ghewelt // aen yemandt heeft bedreven
Maer leent met vlijt, den arme t'elcker ure,
Sonder profijt // alleen uyt liefden puere,
En geeft haer al // die hem niet konnen loonen,
dien sulcken sal // in Godes Tempel woonen.
4 Soo wie met vliet // uyt lust hier in beklijven,
Sy sullen niet // ledigh onvruchtbaer blijven
In kentenis // van Godts volmaeckte leere,
die heylsaem is // in Christo onsen Heere,
God die vermeert // de gaef sijns gheests beseven,
Wie hem verneert, die wordt van God verheven.
Pause.
5 'Tis wel geviert // die soo den Sabboth rusten
Sulck een verciert // Gods leeringh soet met lusten,
die weeskens kleyn // beschermt gelijck een vader
Voor 't ghewelt pleyn // en die als wijs berader
Hem neerstigh keert // dat weeskens onbedrogen
Geschickt, gheleert, in Godts woordt opghetogen.
6 Is een in noot // die hem dan troost van herten,
En breeckt sijn broot // een ziel vol hongers smerten,
die niet en kan // rusten eten noch drincken,
Als hy een man // nootdruftigh kan bedincken
Maer hem eerst spijst // uyt liefden na en verre,
Sijn licht dat rijst // op als de morghen-sterre,
7 Als hy besorcht // de Weeukens reyn van zede,
Gheeft, leent, en borght // elck na gheleghenthede
Die haer soo kan // voorstaen in alle saecken,
| |
[pagina 234]
| |
Recht, als haer man // raet tot bidden en waken,
Geestigh gesint // sacht, stil tot allen tijden
Dat sy verwint, haer druck en 'svyants strijden.
8 Niemandt en can // tot desen Sabboth komen,
Oft ten zy dan // dat hy tot sijnder vromen,
Gantschlijck versaeckt // de werelt met haer lusten,
En niet en smaeckt // dat aertsch vol van onrusten,
Maer sijn gemoet, gantsch draegt in God verheven
Ia suer en soet // danckbaerlijcken te leven.
9 Seer onbesmet // is hy voor Godt eerweerdigh
Die niet en sit // by de spotters lichtveerdigh
In haren raet // noch in haer kromme wegen
Geensins en gaet // maer contrari daer tegen
Al sijnen gangh // heeft in het Hemelsch wesen,
Met lof en danck // als een met Godt verresen.
Pause.
10 Soet ende fijn // moet 't eynd' aller geboden
De Sabboth zijn // daer maer een is van noden,
Dits 'teenigh een, stil houden Godt gelaten
Als Magdaleen, die koos tot haerder baten
'Tbest eenigh goet // d'welck haer by is ghebleven,
D'oprechte vroet, en is gheen wet ghegeven.
11 O Godts geest net, ghy kont ons wel regeeren
Ghy zijt de wet, niemant heeft u te leeren,
Godt heeft u voort // den heylighen gegeven,
En na sijn woort // in haer herten geschreven,
Ghy zijt een licht // lanteerne t'haerder voeten,
Na Davids dicht // 'twelck sy navolgen moeten.
12 Och liefden graet // ghy bandt aller secreten,
| |
[pagina 235]
| |
In u bestaet // de Wet en de Propheten,
Ghy zijt niet smal // het eynd' end' de hooftsomme,
Der wetten al // haer oorsaeck en waeromme,
Na Schrifts uytlegh // groot boven alle gaven,
De hooghste wegh // de rust-dagh aller slagen.
13 Nu Prince Godt // die 't alles werckt in allen
Ghy zijt mijn lot // laet my van u niet vallen,
Werckt nacht en dagh, wilt al mijn kracht regieren
Op dat ick magh // in u den Sabboth vieren,
V jock is soet, u last is licht om dragen.
Wie leert ootmoet // sijn ziel rust t 'allen daghen.
|
|