't Kleyn Hoorns-liet-boeck, inhoudende eenige psalmen Davids, lof-sanghen, en geestelijcke liedekens
(1644)–Jan Jansz. Deutel–
Auteursrechtvrij
[pagina 156]
| |
Nae de wijse: Broeders en Susters en vreest doch niet,EEn Liedt wil ick beginnen,
Ter liefden der bedruckte herten en sinnen,
Die daer nu zijn soo veel,
Het is goet te verwinnen
Al benouwet u dat heel
2 'Tgoet is te verwinnen, hoort desen,
Maer na dees tijdt sal gheen ghenade wesen,
O lieve menschen fijn
Is u Siel' al ghenesen,
Wilt dit ghedachtigh zijn.
3 Ghy seght meest allegader,
Christus heeft ons versoent met zijnen Vader,
Maer acht doch op zijn woordt,
Dat ghy moet komen nader
De rechte nieuwe herboort.
4 Iohannes die wilt hooren,
'Ten zy dat yemandt wordt van nieus herboren,
Hy en mach Gods Rijck niet sien.
En wilt u niet verstoren
Dat ick dit segh u lien.
5 Ghy Mannen ende Vrouwen
verstaet waerom u dit wordt voor ghehouwen,
Het schiet uyt liefen peur,
Wilt ghy op Godt betrouwen,
| |
[pagina 157]
| |
Soo leeft nae de schriftuer.
6 Aenschout Gods wonderdaden,
Godt spijsde veertigh jaren met cleyne saden
Iacobs gheslachte pleyn,
De Heer vol van ghenaden
Gaf dranck al uyt den steyn.
7 Doe men de sevenste jaren
Dat Landt moest vieren, na Schrifts verklaren,
Dat seste jaer, verstaet,
Liet Godt de vruchten vergaren
Voor drie jaren, dit wel vaet.
8 Elias heeft veertigh daghen
Gheleeft al met een brootken, hoort ghewaghen,
Dat de Enghel hem wees ras,
Soo sober konde hy hem draghen
Den man Godts op dat pas.
9 Hoe sendt de Heer' zijn gaven,
Elias is ghespijst al van een Raven
Al in den tijdt der noot,
De Heer kan voeden en laven
Seer wonderlijcken groot.
10 Christus heeft spijse ghegeven
Een groote menighte, soo daer staet gheschreven,
Van weynigh broodt en vis,
Daer zijn noch overghebleven
Alsoo veel korven wis.
11 Soo wie nae Christus reden
Dat Rijcke Gods soeckt, met zijn gerechtigheden,
Weet dat haer worden sal
| |
[pagina 158]
| |
Gheworpen toe beneden
Dat sy behoeven al.
Pause.
12 Al die den Heere vreesen
Die en hebben gheen ghebreck, alsoo wy lesen,
Aen geenderley goet,
Bekeert u nu tot desen,
Die Siel en Lichaem voedt.
13 Waer al u schaed' verwonnen,
En dat nieuwe leven niet begonnen
Als de Heere komt subijt,
Wat sal't dan baten konnen
Als all' de Weerelt krijt.
14 Den dagh komt, wilt het ghelooven,
Die branden sal, ghelijck als eenen Oven,
Hoort Petrus oock net,
De Elementen boven
Sullen smelten vander het.
15 Nae Malachias schrijven
Daer sal tack, noch wortel overblijven,
Ghy saecht hier al wat vry,
O Mannen ende Wijven,
'Ten ghelijcket daer noch niet by.
16 Daer is knersinghe der tanden,
Haer worm sal niet sterven, oft verbranden,
Noch haer vyer niet uyt-gheblust,
De Weerelt sal haest tot schanden
Dan zijn, met al haer lust.
17 Gods volck sal triumpheren
| |
[pagina 159]
| |
In grooter vreucht, met witte zijden kleeren,
O mensche wilt opstaen,
Keert tot den Heere der Heeren,
Hy en sal u niet versmaen.
18 Wilt u doch uyt Babel scheyden,
Tot de nieuwe herboort u bereyden
Waeyt niet met alle wint,
Laet u niet langher leyden
Al van de Leytsluy blint.
19 Dit Liedt moest ick u schincken,
Of yemandt hier door kreegh een achterdincken,
Dat is mijn wenschen siet,
Dat ghy hier nae meucht blincken,
Want my jammert u verdriet.
|
|