't Kleyn Hoorns-liet-boeck, inhoudende eenige psalmen Davids, lof-sanghen, en geestelijcke liedekens
(1644)–Jan Jansz. Deutel–
AuteursrechtvrijNae de wijse: Wat hebt ghy my te vraghen.LAet ons den Heere loven,
Van al dat hy ons doet,
Want wy verwachtent al van God hier boven
Het zy geluck oft tegenspoet,
Van hem komt anders niet dan goedt.
2 Wy mogen hem wel eeren,
Want groot is sijnen naem,
Doen wy laghen in des doodts verseeren,
Heeft hy ons in genaed' ontfaen,
Als hy hem liet aen 't cruyce slaen.
3 Het kruys heeft hy gedragen,
Voor onse sonden snoot,
Hy was veracht, bespot, versmaedt, geslagen,
Ghecroont, gekruyst, gesmaeckt de doodt,
Dit leet hy al uyt liefden groot.
4 Hoe souden wy uytspreecken
Sijn groote liefde soet,
Die hy bewijst aen ons vol van gebreecken?
Dus laet ons nu met sin en moet,
Gaen doen nae sijnen wille vroet.
5 Wt liefden is hy gekomen
Al uyt sijns Vaders rijck,
| |
[pagina 88]
| |
En heeft hel, duyvel, doodt, haer macht benomen,
Dus laet ons hem alle gelijck,
Van herten volghen blijdelijck.
6 De liefde heeft hem gedrongen,
Dit mach elck mercken wel,
Want van zijn eygen volck werdt hy gedwongen,
Sy vielen hem alsoo rebel,
Al met tormenten wreet en fel.
7 Die persse heeft hy ghetreden
Met grooten arbeydt swaer,
Ende voor ons heeft hy den strijdt gestreden,
Dit was de wil van sijnen Vaer,
Om ons te verlossen allegaer.
8 O Vrienden uytvercoren
Laet ons sonder respijt,
Malcanderen lief hebben nae 't behooren,
Al tot onses naesten profijt.
Elck sie wel toe dat hy hem quijt.
Pause.
9 Laet liefde altijdts blijcken,
O vrienden groot en kleyn,
Waer dat ghy zijt in landen, steden, of wijcken,
Dit leert ons Christus algemeyn,
Lief te hebben van herten reyn.
10 De liefde kan 't al verdragen,
Al doetmen haer verdriet,
De liefde blijft eeuwelijck sonder vertragen,
De liefd' en soeckt haer selven niet,
Godt is de liefde nae Schrifts bediet.
| |
[pagina 89]
| |
11 Hoort alle Christen schapen
Doet al nae Godts sermoen,
Dan zijn wy noch altemael onnutte knapen,
Want wy 't al schuldigh zijn te doen,
Dus laet ons al tot deuchden spoen.
12 O vrienden allegader,
Danckt, looft, prijst Godt de Heer,
Want hy is een barmhertige Vader,
Is dat wy doen nae sijnder leer,
Hy is alleen weert prijs end' eer.
13 Wy moeten zijn woordt beleven,
Die nauwe poorte ingaen,
Gheen menschen vreesen, soo daer staet geschreven,
Hoe sy ons dreygen ofte slaen,
Soo sullen wy de kroon ontfaen.
14 Laet ons liefde bewijsen,
Aen die zijn sieck en kranck,
Den naeckten kleeden, den hongerigen spijsen,
Versoecken des kerckers stanck,
Gheerne herbergen sonder bedwanck,
15 Soo sullen wy mogen hooren:
Comt in mijn rijcke hier,
Maer op de bocken, sal hy hem verstooren
Als hy tot haer sal spreken schier:
Gaet van my in het eeuwigh vyer.
16 Hier met soo wil ickt laten,
Wilt dit in danck ontfaen,
De liefde wilt vast in u herte vaten,
En willet al in 't goede slaen,
| |
[pagina 90]
| |
Wt rechter liefden ist gedaen.
17 Ick wil hem eeuwigh dancken,
Den Prince triumphant,
Oft ick mocht zijn bequaem tot sijne rancken,
Biet my daer toe, o Heer, de handt.
Bewaert u volck aen elcken kant.
|
|