't Kleyn Hoorns-liet-boeck, inhoudende eenige psalmen Davids, lof-sanghen, en geestelijcke liedekens

Eenighe Lof-sanghen.

Den Lof-sangh Zacharie Luc. 1.68.

DAt doch de Heer zy gemaeckt groot,
Israels Godt zy gepresen,
Die zijn volck heeft in anghst en noot
Besocht, en verlost uyt desen.

End' den hoorn des Heyls opgerecht,

In 't huys van David zijnen knecht,
Soo hy hadde te voren,
Door sijner heyligen Propheten mondt,
Wel voorseyt tot menigher stondt
Den Vaderen van hem uytvercoren.
2 Dat wy souden wesen bevrijt,
Van der macht onser vyanden,
En los gemaeckt zijn nu ter tijdt,
Wt der ongunstigher handen.

Op dat hy toonde zijn goedtheyt,

[p. 72]

 

Onsen Vaderen toegheseyt:

 

Dat hy oock is ghedachtigh

 

Sijns verbondts, en oock sijnes Eets voortaen,

 

Dien hy Abraham heeft ghedaen,

 

Onsen Vader in 't gheloove krachtigh.

 

3 Dat wy vry sijnde van der handt

 

Der ghener die ons seer haten,

 

Hem souden sonder vrees oft schandt

 

Dienen en zijn woordt recht vaten.

 

Gherechtighlijck en heylighlijck,

 

Als ons leven ghewillighlijck,

 

Daer toe sijnde ghenegen,

 

En ghy mijn Soon sult een Prophete zijn,

 

Voor dat aensicht des Heeren mijn,

 

Om voor hem te bereyden zijn weghen.

 

4 Dat ghy den volcke vroegh en spaet

 

Sijn saligheyt meucht verkonden,

 

Dewelck insonderheyt bestaet

 

In verghevingh' sijner sonden.

 

Door Godts goetheyt die ons alleyn,

 

Heeft als een Sonn' uyt 't Ooste reyn

 

Besocht end' niet vergheten:

 

Op dat hyse mochte verlichten klaer,

 

Die in de duyster schaduw' swaer

 

Des doodts dus langhe hebben gheseten.

 

5 Op dat hy ons voeten met vreucht,

 

End' onse voetpaden mede,

 

Rechten mochte in aller deught,

 

Tot sijnen weghen in vrede.