Lusthof des gemoets
(1732)–Alle Dercks–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Als 't begint.SIet aen, O Heer, dit lijden
Van Zyon u teere Bruydt,
'T welck geschiedt in dese tijden,
Elck stootse heen ter poorten uyt,
Om datse, o Heer, u wil beduyt.
2. In 't velt moet sy logieren,
En lijden haer baring daer
Onder de wilde Dieren,
Met traanen moet sy spijsen haer
Als ofse van u verlaaten waer.
3. Proeft gy dus u Vriendinne,
O Heer, als 't Goudt door den vyer,
Wat sal dan den bosen beginnen?
Die u Tempel vernielen hier,
En storten 't Lams bloedt sonder afkier?
4. Rondtom Ierusalem heenen
Ons bloedt men als water vergiet,
Ons vreucht verkeert in weenen,
U schonen Lof-sanck hoort men niet,
Van pijne, droefheyt en swaer verdriet.
5. In onse Nabuirs oogen
Zijn wy als Sotten geacht,
| |
[pagina 213]
| |
Heer, hoe meugt gy 't gedogen,
Dat men ons dus vervolgt onsacht,
Of wy waren der Dieven geslacht?
6. Als Slacht-schaepkens, O Heere,
Zijn wy gerekent, en dwaes,
Men doodt ons om u Leere,
Men set ons vleesch tot Vogel-aes,
Heer, wanneer eyndt doch haer geraes?
7. Niet een Stadt, my te rechte
Gedogem of lijden kan
Ter Poort uyt sy my vechten,
Baals Dienaars doen my in den Ban,
En meynen, sy doen u dienst daer an.
8. Na u verlangt my, Heere,
Als een moed' gejagen Hert,
Siet eens van Boven neere,
Ick baer in weedom ende smert,
Sterckt my O Godt, dat ick volherd'.
9. Waerom laet gy ons lijden
Onrecht, vervolgh, en geweldt?
Gy laet ons goetkoop glijden,
Ende Neemt voor ons oock geen geldt,
Haeldt ons weder, O Heer, trouwe Heldt.
10. Strijdt O Heer, met mijn strijders,
Ick mach niet klagen meer,
Laet beschaemt mijn benijders,
Ick beveel u mijn saeck, O Heer!
Recht gyse doch uyt, na u begeer.
Pause.
11. Ginck ick met u in 't rechte,
O Heer soo hielt gy doch recht;
Maer dit vraegh' ick u slechte
Waerom gaet 't wel den bosen knecht?
Die altijdt tegen de waerheyt vecht.
12. Eylaes, ick moet eens spreken,
Hoort my, u Bruydegom soet,
U leedt sal ick haest wreken,
| |
[pagina 214]
| |
En van haer eysschen uw bloedt,
Hierom, o mijn Bruydt, hebt goeden moet.
13. Laet u, o Bruydt genoegen
Met mijner genadigheydt,
'K en sal u een Kroon toevoegen,
Die duiren sal in eeuwigheydt,
Voor dat gy nu baert met swaer arbeyt.
14. Legt af uwe truyr-kleeren,
En doet u cieragie aen,
U sal geen leedt meer deeren,
De tweede doodt sal u niet schaen,
U tranen sullen af zijn gedaen.
15. Ick geef u blijde herten
Voor eenen bedroef den geest,
Al baert gy nu in smerten,
Denckt dat komt Eva aldermeest
Om datse weerspannig is geweest.
16. Verblijdt u, o gy schone,
U baren is al geschiet,
Ick koom' en brengh' u lone,
Het welck noyt Menschen oogh en siet,
Dat geef ick u uyt genaed' om niet.
17. Saligh zijn alle oogen
Die sien dat gy nu siet,
Saligh zijn die 't gedogen,
Wat haer om mijnen Naem geschiet,
Want ick (u Heer) een betaelder hiet.
18. Oorlof, o hoopken kleyne,
Hier ende daer verjaegt,
Ick groet u uyt liefden reyne:
Al haet men u, weest niet vertsaeght,
Dit aertsche huys voor 't Hemelsche waegt.
|
|