Lusthof des gemoets

Van de Verrysenisse Christi.

Op de wijse: De aerd' is onses Godts voorwaar.

RYst op mijn ziel met al u kracht,
Looft u verlosser met andacht,
Die door sijn sterven heeft verslagen
U Vyanden, Hel, Duyvel, Doodt,
En heeft door sijn opstandingh groot
Haer Heerschappy ten toon gedragen.
2. Christus, wy loven u te saem,
Voor sulcken liefde aengenaem
Dat gy onse verwinners woedigh
Door uwe stramen hebt gewont,
Door u banden haer krachten bondt,
En smoort haer door u wonden bloedigh.
3. Lof, die om onse sond' alleen
Den bitt'ren doodt, soo hebt doorstre'en,
Die ons met eeuw'ge smert verwachte
Lof, die om ons gerechtigheydt
Verresen zijt met heerlijckheydt,
En opgestaen met grooter machte.
4. Daer gy ons al-te-samen meed'
Verworven hebt den heyl'gen vreed'
Met uwen en met onsen Vader,
En ons nu hebt versamelt bly,
Tot een verkoren Borgery,
Met 't Hemels geselschap te gader.
5. Ons Hert, Ziel, en inwendigheydt
Looft u met grooter vrolijckheydt,
Kracht, Raedt, Heldt, en eeuwige Coningh
Geeft ons oock te verrijsen meest
Voortaen met ons gemoet, en geest
Tot u, en tot u heyl'ge woningh.
6. Dat d' oude mensch mach t' onder gaen
In ons, en weer de Nieuw' opstaen
In een vernieut gemoet, en leven:

[p. 206]

 

Dat wy, die soo verrijsen hier,

 

Oock mogen namaels, goedertier

 

Verrijsen tot u Rijck verheven.