Lusthof des gemoets

[p. 185]

Van 't Houwelyk.

Op de wijse. Paulus gebiedt, De gelovige Christen &c.

OM dat men siet
In 't houwelijck misbruyck geschieden,
Van veele niet
Onderhouden na Schrifts bedieden,
Daerom wil ick u-lieden
Een aenwijsinge doen bequaem,
Hoe men behoort // met goet accoort,
Altijdt te leven in dien staet eersaem.
2. In den begin,
Schiep Godt den Mensch Adam divijne,
Sagh voor goet in,
Den Mensche niet alleen te zijne,
Hy schiep ten sulcken fijne
Adam een Wijf tot hulpe goedt:
Soo is eerbaer // 't Houwelijck daer
Begonnen in 't lustigh Paradijs soet.
3. 't Listigh Serpent,
Nijdigh, heeft Eva daer geheten
(Tot quaedt gewent)
Van den verboden Boom te eten,
't Welck sy dede, te weten
Eva, en gaf Adam terstont
T' eten daer van // waer door sy dan
Quamen in een eeuwig' last swaer-verbondt.
4. Tot Eva was
Van Godt geseyt, sy soude baren,
In lijden pas,
Haer kinderen met groot beswaren,
Noch seyde Godt, dat haren
Wille soud' onderworpen zijn
Haren Man al // ende hy sal
Oock u Heere wesen, op elck termijn.
5. Met Arbeydt groot,
Sprack Godt, Adam gy sult labuiren,

[p. 186]

 

Winnen u broodt,

 

In 't sweet uws aenschijns wel besuiren,

 

Met kommer, en geduiren,

 

Tot dat gy weder wordt subijt,

 

Tot aerd' en stof // daer gy zijt of;

 

Soo moeten wy de schult dragen altijdt.

 

6. Dragen die schult

 

Moeten altijts Mannen en Wijven:

 

Gy Mannen sult

 

Moeten u huys met goedt bedrijven

 

Voor staen ende gerijven,

 

In 't tijdelijck besorgen wel,

 

Van u handt-werck, met groot opmerk,

 

Als een goet Huys houder, na Godts bevel.

 

7. Een Wijf die moet

 

Gehoorsaem, onderdanigh wesen

 

Haren Man vroet // In alle dingen, so wy lesen,

 

Hy is haer hooft gepresen,

 

Gelijck Christus is 't hooft certeyn,

 

Van sijn Bruyt koen // 't lustigh Zyoen,

 

't Welk hy uyt liefde door sijn bloet maekt reyn.

 

8. Gelijck Christus

 

Sijn Bruydt in liefden quam versinnen,

 

Soo moet aldus

 

Een Man sijn Wijf altijt beminnen,

 

Als sijns selfs herte binnen,

 

Want sy twee zijn een lichaems vleysch,

 

Dus hoort wel toe // dat gy weet hoe

 

Men leven moet, na der Schriftuiren eysch.

 

9. Schriftuire leert,

 

Gelijck die Bruydt Christi gegeven,

 

Gehoorsaem eert

 

Haer Bruydegom hooge verheven,

 

Soo moet oock in dit leven,

 

Een Wijf tot onderdanigheydt,

 

Zijn haren Man // daer in sy kan,

 

In alle dingen goetwilligh bereydt.

[p. 187]

 

Pause.

 

10. Mannen verdraegt

 

U Wijf als 't zwackste vat hier neven,

 

Dat u mishaegt,

 

Dat straft oock vriendelijck gedreven,

 

Met wetenschap ankleven,

 

Woont by haer, niet bitter, en fel,

 

Als een Leeuw quaet // wreet opstinaet,

 

Maer met verstant regeert u gesin snel.

 

11. Oock wel regiert

 

U kinderen, quaet boos van zeden,

 

Tot deugden stiert

 

Haer van jonckx in gehoorsaemhede,

 

Gy Vrouwen doet oock mede

 

Hier in u beste met bescheyt,

 

Als een genaemt // Christen betaemt,

 

Haer tot een voorbeelt een goet leven leydt.

 

12. Leydet oprecht,

 

Een leven goet vol deugts vercieren,

 

Eenvuldich slecht,

 

Niet uytwendigh in pronck hantieren,

 

Maer een geest van manieren,

 

Sacht en stil, is hooge geacht,

 

Met schaemte bloot // eerbaer minjoot,

 

Weest so verciert, gy Vrouwen wijs bedacht.

 

13. Gy Vrouwen oudt,

 

Leert die jonge na Schrifts verklaren,

 

Beschaemt, niet stout,

 

Zedigh sijn, kuysch, haer huys bewaren,

 

Gehoorsaem Godts Dienaren,

 

Haer kinders beminnen gelijck,

 

Sonders versmaen // doen onderdaen,

 

Van jonckx geschickt zijn, tot het eeuwigh rijk.

 

14. Wel hem die heeft

 

Een deugdigh Wijf, niet om volprijsen,

 

Want sy begeeft

 

Haer tot arbeydt // na Schrifts bewijsen,

 

En gelijck in 't oprijsen

[p. 188]

 

De Son verciert de wereldt wijt,

 

Soo is ydoon, een deugdigh schoon

 

Wijf, een cieragie in haer huys verblijt.

 

15. Een Wijf playsant,

 

Deugdigh verciert, die vreest den Heere,

 

Is triumphant

 

Boven Peerlen verheven seere,

 

Soo moet men haer in eere

 

Houden, en beminnen sulck deel,

 

Als een lief dinck // en goet geschinck,

 

Van Godt gegeven een edel juweel.

 

16. Hier mede zijt

 

Bevolen eeuwigh Godt almachtig,

 

Om met jolijt

 

Te leven na sijn woort waerachtigh,

 

Elck in sijn roepinge eendrachtigh,

 

Dus moeten wy in swackheyt kranck,

 

Hulpe van Godt // hebben in 't slot,

 

Voor een oorlof, wilt dit nemen in danck.

 

17. In danck ontfaen

 

Wilt dit liet, kort simpel vertellen,

 

Wel gade slaen

 

Uw selfs, gy dochters en gesellen,

 

Die haer tot houwen stellen,

 

Begeeft u vyerigh in 't gebedt,

 

Vraeght Godt om raet // eer gy dien staet

 

Aenveert, bedenckt daer in des Heeren Wet.