Lusthof des gemoets
(1732)–Alle Dercks–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Myn Godt voedt my, als myn Herder gepresen.IN mijnen geest, moet ick verjubileren,
Noyt soeter feest // dan den Sabbath des Heeren
Wie hem met lust // viert van sijn quade werken
Van sonden rust // in Godt, die hem kan sterken
Die heeft alleyn // den Sabbath recht gehouden,
| |
[pagina 120]
| |
Godt heeft hem reyn, zijn sonden quyt geschouden,
2. Oock saligh dan // is hy tot allen stonden
Alsulcken man // en rekent Godt geen sonden
In wiens geest fris // geen bedroch, noch qua perten
Bevonden is // oock niet dubbelt van herten,
Maer als Godts knecht, de vrome Iob gepresen
Slecht ende recht // volherdigh in Godts vresen.
3. Ook die geen gelt // op woeker heeft gegeven
Noch geen gewelt // an yemandt heeft bedreven:
Maer leent met vlijt // den Armen t' elcker uire
Sonder profijt // alleen uyt liefden puire,
En geeft haer al // die hem niet konnen loonen,
Den sulcken sal // in Godes Tempel woonen.
4. So wie met vliet // uyt lust hier in beklijven
Sy sullen niet // ledich, onvruchtbaer blijven
In kentenis // van Godts volmaeckte leere,
Die heylsaem is // in Christum onsen Heere,
Godt die vermeert // die gaef sijns Geests hierneven;
Wie hem verneert // die wort van Godt verheven
5. 't Is wel geviert // die soo den Sabbath rusten
Sulk een verciert, Gods leering soet met lusten
De Weeskens klein // beschermt gelijk een Vader
Voort 't gewelt pleyn // en die als wijs berader,
Hem neerstig keert // dat 't weesken onbedrogen
Geschickt, geleert // in Godts woort opgetogen.
6. Is een in noot // die hem dan troost van herten
En breekt sijn broot, een ziel vol hongers smerten
Die niet en kan // rusten, eten noch drincken,
Als hy een man // noodruftigh kan bedincken,
Maer hem eerst spijst // uyt liefden na een verre,
Sijn licht dat rijst // op, als een morgensterre.
7. Als hy besorgt, de weed'wen rein van zeden
Geeft, leent, en borgt // elck na gelegentheden,
Die haer soo kan // voorstaen in alle saken,
| |
[pagina 121]
| |
Recht als haer man // raet tot bidden en waken,
Geestigh gesint // sacht stil, tot allen tijden,
Dat sy verwint // haer druk en 's vyants strijden
Pause.
8. Niemant en kan // tot desen Sabbath komen
Of 't en zy dan // dat hy tot zijner vromen
Geheel versaeckt // de Werelt met haer lusten,
En niet en smaeckt // dat aerts vol van onrusten,
Maer zijn gemoet // draegt vast in Godt verheven
In suir en soet // danckbaerlijcken te leven.
9. Seer onbesmit // is hy voor God eerweerdig
Die niet en sit // by de spotters lichtveerdigh,
In haren raedt // noch in haer kromme wegen,
Geensins en gaet // maer contrary daer tegen,
Al sijnen ganck // heeft in het Hemels wesen,
Met lof en danck // als een met Godt verresen.
10. Soet ende fijn // moet 't eynd' aller geboden
De Sabbath zijn // daer maer een is van nooden
Dit's 't eenigh een // stil houden Godt gelaten,
Als Magdaleen // die koos tot harer baten
't Best eenigh goet // 't welck haer by is gebleven
D'oprechte vroet // en is geen Wet gegeven.
11. O Gods geest net // gy kont ons wel regeren
Gy zijt de Wet // niemant heeft u te leeren,
Godt heeft u voort // den Heyligen gegeven,
En na sijn woort // in haer herten geschreven,
Gy zijt een licht // lanteerne t' harer voeten,
Na Davids dicht // 't welck sy navolgen moeten
12. Och liefden graet // gy bandt aller secreten
In u bestaet // de Wet ende Propheten,
Gy zijt niet smal // het eynd' en de hooft somme
Der wetten al // haer oorsaeck en waeromme,
Nae Schrifts uytlegh // groot boven alle gaven,
De hoogste wegh // de rust dagh aller slaven
13. Nu Prince Godt // die 't alles werkt in allen
Gy zijt mijn lot // laet my van u niet vallen,
Werkt nacht en dag // wilt al mijn kragt regieren
| |
[pagina 122]
| |
Op dat ick mach // in u den Sabbath vieren,
U jock is soet // u last is licht om dragen,
Wie leert ootmoet // sijn ziel rust t'allen dagen.
|
|