Lusthof des gemoets
(1732)–Alle Dercks– AuteursrechtvrijOp de wijse: Ghy kleyne Christen hoopken, ochHOort toe gy Christen allegaer,
Wat de Heer gaet vermonden,
Hoe wy moeten zijn openbaer,
't Licht der Werelt bevonden,
't Welck moet op een Kandelaer fijn
Lichten, voor die in 't duyster zijn,
Nu en tot allen stonden.
2. Siet toe dat gy doch in den wegh,
Den blinden niet doet dolen;
Maer weest een licht en voorbeelt recht,
Alsoo 't u is bevolen,
Dat sy moeten seggen, dit zijn
Gantsch wijse verstandige lien,
Ia Godts volck onverholen.
3. Laet u licht doch soo lichten klaer,
Voor die in 't duyster gane,
Laet metter daedt zijn openbaer,
Dat gy op d' enge bane
Gaet, die daer tot den Hemel leydt:
Want al ander ruym wegen breydt,
Loopen ter Hellen ane.
4. Volget doch uws vleesch-lust niet na,
Het is tot quaedt genegen,
Maer door den Geest het wederstaet,
En wandelt doch ter degen:
Ia laet u wandel t' allen tijn,
| |
[pagina 106]
| |
Hier boven in den Hemel zijn,
Schouwt alle ruyme wegen.
5. Wandelt voort in den Geest oprecht,
Sonder omme te kijcken,
Dat men u niet soo Petrus seght,
By de Hondt mach gelijcken;
Die eet dat hy gespogen heeft;
Noch de Soghs wijse niet aenkleeft,
Dat g' u weer gaet beslijcken.
6. Maer in alle dingen bewijst
U Dienaers Godts te wesen,
Dat deught uyt u geloove rijst,
En wetenheydt in desen?
Verlaet u niet op den naem jent;
De Boom werdt aen sijn vrucht bekent,
Alsoo wy klaerlijck lesen.
7. Met der daedt wilt bewijsen gaen,
Dat gy recht zijt verresen;
Ia met Christo zijt opgestaen
In een geestelijck wesen,
En soecken dat daer boven is,
Smaken het Hemelsche gewis,
En niet dat aerdtsch mispresen.
Pause.
8. Haest u te gaen van dese tien
U Vaderlant te soecken,
Wilt na d' eeuwige ruste vlien,
Treedt doch soo voort als kloecken,
Wat vreught kondt gy doch hebben soet,
Daer u niet dan veel strijdts ontmoet
In al des Werelts hoecken?
9. Dus spoedt u met verlangen fijn
Tot deser rust te komen,
Want daer veel meerder vreught sal zijn
Dan opt hert heeft vernomen,
Daer tegen als g' op aerden zijt,
Gy met veel perijckel uwe Tijt
| |
[pagina 107]
| |
Voleyndiget met schroomen.
10. Hierom wacht met verlangen fijn
U Bruydegom en Heere,
Dat als hy komt, u t' allen tijn
Vindet wakende seere:
Hy komt oock u dies wel verhoedt
Als men daer vaeck minst op vermoedt;
Dus waeckt en slaept niet meere.
11. Want desen tijdt eens doorgebracht
Sonder des Heeren vreese,
En sal daer geen tijdt (neemt wel acht)
Om te boeten meer wesen;
Maer yder een sal dan ontfaen,
Daer na dat hy hier heeft gedaen,
Goedt of quaedt soo wy lesen.
12. Dus wacht u van sondigen swaer,
Houdt 't eynd' altoos voor oogen
Ia of elck dagh de leste waer,
Wilt u soo t' leven poogen,
Om of de Heer t' eeniger tijdt:
U overquame seer subijt,
Wy hem behagen mogen.
13. Die dit Liedeken eerstmael sanck,
Hem daer oock in vermaende;
Hy bidt dat gy 't doch neemt in danck
En yder gae zig slaende,
Dat hy dees aengename tijdt,
Dees dagh der saligheydt subijt
Niet traegh voorby laet gaende.
A.W. |
|