Lusthof des gemoets

Een Scheyd-liedt.

Op de wijse. Meenenaers u verkleent.

EEn Oorlofs-liedt aenhoort,
Dat ick u singen sal,
U vermanende voort,
Te gaen op den wegh smal,
Om den genaden tijdt,
Seer kostelijck beseven,
Versuymelijck niet quyt
Te worden in dit leven.
2. Levendigh nae den Geest
Weder geboren zijn,
Moeten wy alder-eerst
Worden op dit termijn,
Want niemant sonder dat
En sal Godts Rijck be-erven,
Willen wy in de Stadt,
's Vleeschs-lust moeten wy sterven.
3. Sterven vleeschs lusten quaedt
En verrijsen oprecht,
Als een Goddelijck zaet,
In een nieuw leven slecht,
Soo moet een Christen kindt
Als sijn Vader gepresen,
Ge-aert ende gesint,
In alle dingen wesen.
4. Ten mach ons baten niet
Dat wy dus zijn genaemt,

[p. 55]

 

Als van ons yet geschiet

 

Anders dan het betaemt,

 

Daerom laet ons voldoen

 

Onsen Name, ten fijne,

 

Dat wy na dit saysoen

 

Niet en komen in pijne.

 

5. Laet ons altijt voortaen

 

Gedachtig zijn, waerom

 

Dat wy genaemt zijn van

 

Het vrye Christendom,

 

Broeders en Susters goet,

 

Met noch namen seer schone,

 

Vruchtbaer wijnrancken soet,

 

't Sout der Aerden ydone.

 

6. Aen u mijn vrienden lief,

 

Schenck ick dit Liedt present,

 

Als een memory-brief,

 

Om te maken bekent,

 

Hoe dat mijn hope staet,

 

By u noch te vermeyden,

 

Dat niemant door zijn daet,

 

Oorsaeck en werdt tot scheyden.

 

7. Nadien alle dingh nu

 

Heeft zijnen tijt, doorlijdt,

 

Daerom vermaen ick u,

 

In hope zijt verblijdt,

 

Wy sullen noch hier naer

 

Weder by een versamen,

 

Daer geen scheyden werdt swaer,

 

In 't eeuwigh leven, Amen.

 

8. Ten laetsten en vergeet

 

Ons niet, nadien dat gy

 

Van ons eensdeels wel weet,

 

Ons goet gemoet tot dy,

 

Oorlof ick seg Adieu,

 

Godt die wil u bewaren,

 

Tot dat wy op een nieuw

[p. 56]

 

Weder by een vergaren.