|
| |
| |
| |
Aan den bescheydene Leezer, of Zanger.
NOyt waarde Leezer scherpten wy ons gering verstant, of bereyden wy onse Pen, om yets besonders an 't Algemeen in 't Ligt te brengen, dewyl wy nu al lang een Eeuwe hebben beleeft, die ketelagtig naa wat nieuws, en reykhalsende naa veranderinge hebben gesucht, en waar door de Schryveren, (soo haar oogmark al goet was geweest,) haar doel maar selden hebben bereykt, 't is egter ook niet te ontkennen, dat veeler getrouwen arbeyt, en met haare uytgesloofden yver dien zy met een Godvrugtig oogmark hebben angeleyt, veele, en gewenste Gelegentheden ons an de Hand hebben gelangt, om toe te neemen in de waare kennisse
| |
| |
Godts, en op te wassen in Deught en Godtsvrucht, dies wy door eygen ondervindinge de Heere Genadiglyk voor sulke dierbaare gelegentheden hebben te danken, en hebben wy ons dus van eens anders Arbeyt ten goede konnen en mogen bedienen.
Dat wy nu met dit weynig an 't Licht komen heeft zyne besondere redenen, want vermits onse gemeene Sang-boekjes, die onder onse Coiciteyt, in de publyke Godtsdienst worden gebruykt, en daar uyt tot stigtinge in de Vergaderinge als anders gesongen, (niet alleen waren uytverkocht, maar ook door een dartig Jaarig gebruykt, ten diele versleeten,) ten diele schaars, waaren geworden, en dus in verscheyden Gemeentens, het behoorlyk geryf gemist, waarom men ons al een geruyme tyt is lastich geweest, en op ons ernstig is versogt, dat wy de moyte ons mogten anneemen, deselve Sang-boekjes wederom ten dienste van 't Gemeen op te laten leggen en te doen Drukken, dit versoek van verscheyden Vrinden hebben wy al eenige tyt op ons laten an lopen.
En overwegende en bedenkende, dat lichtelyk uyt dese schaarsheyt een verschil-
| |
| |
lich gebruyk der Sang-boekjes in onse Vergaderingen sou ontstaan, dat wy ongaarne zouden sien, zoo hebben wy onse gedachten meer, en meer, op 't Herdrukken laten gaan, en met verscheyden onser Opsienders en Leeraaren, daar over gesprooken, en overwoogen in welke hoedanigheyt, men deselve soude voortbrengen, zynde daar in beslooten om 't selve Formaat, en Letter ook omtrent de dikte alst voorgaande te houden.
Maar vermits het een onbetwistelyke waarheyt is, dat de tyt veranderinge baart, dien ook niet altoos zyn af te keuren, mits besorgende dat men door zulks, de stichtinge de zedigheyt des gemoets, en waare Godtsvrucht niet en vertraage, maar meer tragte en soeke te bevorderen, zoo ben onse gedagten al over Jaren gevallen, dat het niet minder ter stichtinge sou zyn, om een gedielte van ons Sang-boekjes, met gemeene Sangnooten te laten Drukken, daar toe uyt te keuren, Zielroerende en stichtelyke Gesangen, soo wel om ter verquikinge des gemoets Gelesen als Gesongen te konnen worden, en wel meest op bekende Psalm-toonen.
| |
| |
Dit ons besluyt, hebben wy door een algemeene uytschryvinge, an onse Gemeentens bekent gemaakt, in wat hoedanichheyt ons voorneemen omtrent het herdrukken van onse Sang-boekjes bestonde.
Zynde zulkx van dat effekt geweest dat 'er een goet getal in geteykent, en an ons over gegeven zyn, en waar op het Werkje is ondernomen, zoodaanig als wy 't hier an 't Licht brengen.
In dese onse onderneeminge was ons ook bekent, dat 'er verscheyden onser Leeden, gevonden wierden, die onse veranderinge zoo straks noch niet voor best konden keuren, gelyk men sulkx doorgaans in dier Natuyr der zaken vint.
Al waarom wy resolveerden, het Sang-boekjen soo te schikken, dat het in een, en ook gescheyden kan ingebonden, en elk op zich zelf gebruykt worden, om alsoo de zwakheyt van dien die nog werk mogten maaken wegens een vrie gebruyk der Sangnooten, zoo veel te gemoet te komen.
Wy hebben ook de vrieheyt genoomen om de Dichtmaat, daar 't bequaamlyk kon geschieden eenigsins te verbeeteren,
| |
| |
(in sonderheyt als 'er geen groote veranderinge (die wy sochten te ontgaan) daar toe vereysten, om soo veel te beeter over een komste in 't Singen te mogen genieten, en vermits wy genegen waren, en ons hadden voorgestelt, ontrent deselfde dikte der oude Boekjes te behouden, zoo hebben wy voort agterboekje plaats moeten maken, door uytschiftinge van eenige Lietjes, in zulkx ons oog houdende op dien, die doorgaans het minst in gebruyk worden genoomen.
Wy willen hoopen, en ook wenschen dat dit gering wark ten nutte en anleydinge ter stichtinge sal verleenen, is het niet soo seer voor ons die nu onse Jaren byna afgeleeft, en door de loop der Natuyre die Lust en bequaamheyt om te singen meerendeels verlooren hebben, zoo wensen wy het te zyn, voor dien, die nu noch de bloy van haar levens-krachten genieten, en de ons noch zullen volgen.
Want wy konnen, noch mogen dese waarheyt niet ontveynsen, (en ook uyt eygen ondervindinge konnen wy spreken,) hoe dat een dof en dor gemoet, menichmaal door 't Leesen van een stich-
| |
| |
telyke Rym-stoffe, en door 't andachtich Singen van Zielroerende Gesangen, konnen verquikt, vermaakt, en als opgetrokken worden, waarom dat ons ook in de Heylige Schriftuyre, soo menigvuldige leer-reeden tot dat eynde voorkomen, bekrachticht door Godtvruchtige exempelen.
Want de Propheet Jesaias voorsiende het groot Heyl der Zaligheyt beval, an Israel dat zy den Heere souden Lof-zingen, Esa. 12:5. Gelyk daar to[e] ook David, een geschikte ordonantie gaf als wy 1 Chron. 17. konnen leesen, om den Heere te zullen Singen, en Speelen, Psal. 47:5. 30:5. 66:1. 68:1. 105.
En als wy met een Godtvruchtich ooge op de exempelen letten zoo worden wy niet weynig geprikkelt, om tot het doen der andachtige en Ziel opwekkende Gesangen ons angespoort te vinden.
Want soo sien wy 't van Mose als de Heere hem haare wonderbaare verlossinge verleende tegens de Egiptenaaren, dat hy over sulks den Heere een Liet heeft gesongen Exod. 16:1,2,3. Dit voorbeelt is nagevolgt Mirjam de Suster Mose, andere voorsingende, als zy sprak
| |
| |
laat ons den Heere zingen, vers 21. gelyk ook deede Debora en Barak wegens de verlossinge Israels tegens haare vyanden, sprekende ik wil, den Heere wil ik zingen Judecum. 5:3.
Maar insonderheyt heeft de Koning David om zyn Godt met Zingen te verheerlyken over gevloyt dat hy self tot zulks den Nacht heeft willen gebruiken Psal. 42:9. 119:164.
En op dat alles ter verheerlykinge van zynen Godt mochte uytgevoert worden, zoo heeft hy eene geregulierde order in 't verrichten van zulks in den Huyse des Heeren toegestelt, 2 Chron. 25. en 26:6. Neh. 12;45.
Tot allen desen geeft ons anleydinge de voorbeelden, en Leere der Heyligen in 't Nieuw verbont, als wy sien de Moeder Jesu Luc. 1:46.
En wel insonderheyt het voorbeelt van de Heere Jesu met syne Apostelen Matth. 26:29. Hoe zy de dierwaardige Maaltyt des Heeren met een Lofzang hebben geeyndicht en geslooten, mede Marc. 14:26. Dus mede hebben de Apostelen Gode gelooft of Lofzangen Gesongen Actt. 16:25. Waar toe ook Paulus door zy-
| |
| |
ne Leer-reden ons krachtich heeft angedrongen Col. 3:16. Ephes. 5:19. en was het daar David Psal. 68:27. van heeft geprofeteert dat in 't midden der Gemeente Lof-zangen Gesongen souden worden Hebr. 2:12.
Dese verquykelyke Oeffeninge schynt na de voorsegginge Jes. ook plaats te zullen hebben in de Verheerlykte Staat der Gemeente, en die der Heyligen als wy Openb. 5:9. 14:3. 15:3.
Wie kan uyt zulks alle niet sien, dat de Oeffeninge der Gesangen met andacht in Goddelyke vreese behoorde te geschieden, nadien het een plicht is, Gode angenaam, en bequaam om onsen Godt te Verheerlykeu, hem onse verschuldige plicht van Danksegginge toe te brengen, ons selve en onse evennaasten op te wekken, 't gemoet te ontfonken en te troosten, en te starken, en zulks wordende gedaan, en in reynder ootmoet betracht, zoo is het te hoopen en te vertrouwen, dat wy ons selven en onsen evennaasten ten nutte zullen zyn, waar toe wy van harten Wenschen dat de Heere onse Godt, die van den Dooden heeft wedergebracht, den grooten Vorst en Harder
| |
| |
der Schaapen, door't Dierwaardige Bloet des Eeuwigen Testaments onses Heeren Jesu Christi. Dat u van harten is wensende die u welstantbemindt, en u ten nutte en na vermogen ten beste zoekt te dienen.
Alle Dercks.
|
|
Auteursrechtvrij