Agter-hofje, in zich bevattende uytgesogte Stigtelyke en Zielroerende Gesangen
(1732)–Alle Dercks–
Auteursrechtvrij
[pagina 100]
| |
Op de wijse: Psalm 51. Ontfermt u doch, Heer, over my sondaer,
Nae uwe goetheyt niet om te volprijsen:
Wilt uw' genade my ditmael bewijsen,
En vergeeft my mijn sonden groot en zwaer.
Wascht my, en maeckt my suyver ende klaer,
Van mijne vuyl' en stinckende misdaden,
Die my voor u ontreinigen: o spaer
En rynig' my door 't water der genaden.
2. Want door veel klagens 't herte my verflouwt,
As ick (och arm!) gevoel mijn groote sonde:
En dat meer is, voor my staen t' elcken stonde
Mijn sonden al, dies ick, Heer, ben benouwt.
Voor u, en tegen u, heb ik misdaen:
Dies ghy rechtveerdig blijft in uw' wegen,
Als ghy my straft, en laet te gronde gaen,
En maeckt beschaemt hen die u spreken tegen.
| |
[pagina 101]
| |
 3. Ick weet wel, en bekenne 't oock voortaen:
Dat ick in ongerechtheyt ben geboren,
Oock staet my dit tot aller tijt wel voren,
Dat my in sond' mijn moeder heeft ontfa'en.
Ick weet dat gy lief hebt en achtet seer
Een hert dat is geheel oprecht en goedich,
't Welck ick niet heb gehad, dien gy doch Heer,
Uw' wijsheyt maeckt bekent seer overvloedich.
4. Met ysop, Heer, sult ghy my maken reyn;
En dan sal ick gantsch suyver zijn bevonden;
Als ghy my wascht van al mijn vuyle sonden,
So werd' ick wit gelijck sneeuw in 't gemeyn,
Gy sult my laten hooren blijde vreugt,
En my van nieuws uw' goedicheyt gepresen
Bewijsen, Heer, dan sullen seer verheugt
Mijn beenen al, en al mijn krachten wesen.
Pause.
| |
[pagina 102]
| |
 5. 't Is lang genoech, dat ghy, Heer, mijn misdaet
Gesien hebt, wilt uw aenschijn daer van wenden:
Vergeeft my doch, die vol ben van elenden, Mijn boosheyt al, en ook dees sonde quaet.
Schept, o mijn Schepper, sonder lang verdrach
Een reyn hert in my, ja vernieuwt mijn leven:
En op dat ick u wel behagen mach,
Wilt oock, o Heer, een nieuwen geest my geven.
6. Ik bid u, werpt my niet van uw' aenschijn
En op dat ick besluyte mijn begeeren,
Wilt uwen Heyl'gen Geest van my niet weeren,
Als hy in my van u vernieuwt sal zijn.
Doet my nu smaken, Heer, de sekerheyt
Van mijne salicheyt door uw' genade:
Geeft my oock den Geest der vrymoedicheyt,
En stercket my daer mede vroech en spade.
| |
[pagina 103]
| |
 7. Dan sal ick voorts in uwe wegen gaen,
De sondaars sal ick die oock vlijtich leeren;
So dat sy sullen hen tot u bekeeren,
En trouwlick mijn voetstappen gade slaen.
Wilt my, o Godt, Heer mijner salicheyt
Volkomenlijk van mijn bloetschult bevrijden;
So sal mijn mont steeds uw' gerechticheyt
En uwe goetheyt singen en belijden
8. O Heere, wilt doch open doen mijn mont,
Want sonder dat spreek ik niet goeds waerachtig:
Maer als ghy my dien openen sult krachtich,
So sal ick eerst uw' lof, Heer, maken kont.
Waert dat gy hadt slacht-offeren begeert
Van stieren, ossen, ofte diergelijken,
Ick hadse wel geoffert: maer niet weert
En is voor u sulck off'ren, so 't mach blijcken.
9. Een offer dat de Heer gewis neemt-aen,
| |
[pagina 104]
| |
 Is een gemoet benauwt door angst en plagen;
Een nedrich hert, en eenen geest verslagen
En sal Godt niet verachten, maer ontfa'en.
Doet Zion wel, Heer, nae uw' goedicheyt,
En oock Ierusalem die u betrouwet,
Welk is de Stadt die ghy u hebt bereyt,
Haer mueren doch genadelich opbouwet.
10. Dan sullen zijn ons' herten seer bequaem,
Om offeren te doen nae uw' behagen;
Dan sullen zijn de kalveren beslagen,
Die u, Heer, sullen wesen aangenaam.
|
|