Agter-hofje, in zich bevattende uytgesogte Stigtelyke en Zielroerende Gesangen
(1732)–Alle Dercks–
Auteursrechtvrij
[pagina 59]
| |
Psalm 25.
MYn hert' hef ick tot u, Heere,
Mijn hoop' alleen op u staet,
Behoedt my doch voor oneere,
Die my wenscht mijn vyand quaet
Sy en werden (soo 't betaemt)
Niet schaamroot die op u bouwen:
Maer sy sullen zijn beschaemt,
Die de vrome hier benouwen.
2. Heer, wijst my doch uwe wegen,
Die gy wilt dat ik sal gaan;
Tot deselve maeckt genegen
My, en doe my die verstaen.
Leert en stiert my nae uw' woort
In uw' waerheyt hooch gepresen;
Mijn hulp zijt gy, dies nu voort
Wacht ik op u in dit wesen.
| |
[pagina 60]
| |
 3. Heer, gedenckt aen uw' goedheden,
Die van eeuwicheyt bestaen,
En aen uw' barmhertigheden,
Die gy voormaels hebt gedaen.
Denckt niet aen de sonden, Heer,
Mijner jonckheyt seer lichtveerdich/
Aen uw' goetheyt denkt veel meer,
En zijt tot mijn hulp volveerdich.
4. Godt is oprecht ende goedich,
En hy blijft sulcxs t' aller tijt;
Sondaars neemt hy aen sachtmoedich
Schoon sy zijn vervallen wijdt.
Den sachtmoedigen leert hy
Sijn Godtsalige voetpaden;
En doet daer op wand'len bly
Welcker hert was seer beladen.
Pause.
| |
[pagina 61]
| |
 5. Louter goetheyt en waerheden
Zijn des Heeren wegen al,
Voor hem die daar na sijn treden
En sijn leven richten sal.
O Heer, door uw' groote naem
Wilt genadelick mijn sonden
My vergeven: want die t' saem
Zijn seer veel en groot bevonden.
6 Wie is 't die altijt ootmoedich
Onsen Godt vrees boven al?
Hy sal leeren overvloedich
Hem den wech, dien hy gaen sal.
Oock sal hy besitten 't goet
In gerustheyt en met vrede;
En sijn zaat in overvloet
Sal het lant besitten mede.
7. De verborgentheyt des Heeren
| |
[pagina 62]
| |
 Wort den Mensch geopenbaart,
Die Godt vreest en hout in eeren,
En trouw sijn verbont bewaert.
Mijn hert ende mijn gemoet
Op den Heer hen alleen setten:
Want hy maeckt vry mijnen voet
Uyt al der godloosen netten.
8. Siet my aan met goeder herten,
Hebt melijden, Heer, met my,
Want ik eensaem en vol smerten
Ben, en van geen lijden vry.
Ik werd meer en meer benouwt,
Daeglicx wert vergroot mijn lijden:
Helpt my, Heer, die u vertrouwt,
Uyt den noot in dese tijden.
9. Wilt mijn jammer doch aanmerken,
op mijn nooden nedersiet;
| |
[pagina 63]
| |
 En vergeeft mijn boose werken
My genadelick om niet.
Siet hoe de vyanden mijn
Wrevelmoedig boven maten,
Die groot van getale zijn,
My seer vyandelich haten.
10. Voor haar list mijn ziel bewaret,
Reddet my dat ik met smaat
En met schand niet zy bezwaret,
Want gy zijt mijn toeverlaat.
Slecht, recht ben ik, my behoed:
Want ick sal, Heer, u verwachten.
Israël uyt tegenspoet
Ook verlost door uwe krachten.
|
|