1991 en 1992 Aristeion-prijs voor oorspronkelijk werk
Omslag van de eerste druk van Au pair (1989)
Deze jaarlijkse prijs wordt uitgereikt aan een schrijver die een belangrijke bijdrage tot de hedendaagse Europese letterkunde heeft geleverd. De prijs wordt toegekend voor één enkel werk dat tot ongeacht welk literair genre mag behoren en dat in de afgelopen drie jaar moet zijn gepubliceerd. De prijs bedraagt twintigduizend ecu (de voorloper van de euro), waarbij nog eens vijfentwintigduizend ecu beschikbaar wordt gesteld aan uitgeverssubsidie om het bekroonde werk in andere talen van de Europese Unie te vertalen. Elk EU-land mag drie werken voordragen die door een Europese jury van negen leden worden beoordeeld in de Europese Culturele Hoofdstad van dat jaar.
In 1991 droeg de nominatiecommissie van de Raad voor de Kunst Au pair voor samen met De lichtjager van Marja Brouwers en Een man uit het dal van Spoleto van Hélène Nolthenius. Au pair drong niet door tot de short list van zes titels (anders dan Eric de Kuyper voor België met De hoed van tante Jeannot). In Dublin werd uiteindelijk een Italiaanse dichtbundel bekroond.
In 1992 droeg de raad opnieuw Au pair voor; Hermans' roman ‘wordt beschouwd als de beste roman die de afgelopen jaren in Nederland is verschenen’. Hermans verkeerde nu in het gezelschap van S. Dresden (Vervolging, vernietiging, literatuur) en Gerrit Kouwenaar (Een geur van verbrande veren) Rudi van der Paardt zat voor Nederland in de Europese jury. De Rand voor de Kunst had zorggedragen voor een Engelse vertaling van het begin van Au pair. Dit keer behoorde Willem Frederik Hermans wél tot de zes genomineerden. Andere kanshebbers waren Fiama Hasse Pais Brandão uit Portugal met Obra breve, de Griek Jórgos Chimónas met O échthros toú piití, de Duitse Brigitte Kronauer met Die Frau in den Kissen en de Ier William Trevor met Reading Turgenev. Ten slotte koos de jury, onder voorzitterschap van de Spanjaard Rafael Conte, in Madrid Manuel Vázquez Montalbán uit Spanje tot winnaar met Galíndez.
De beste roman die de afgelopen jaren in Nederland is verschenen, zo prees de Raad voor de Kunst Au pair aan. Toch won Hermans er de AKO-prijs niet mee. Toen op 5 april 1900 de zes nominaties voor de AKO-literatuurprijs 1990 werden bekendgemaakt, zat Au pair er niet bij. Ook internationaal succes was voor Hermans niet weggelegd. De studie van Dresden werd in het Engels, Duits en Frans vertaald, de dichtbundel van Kouwenaar in het Duits. En ook al kwam Hermans in de Aristeion-wedstrijd verder dan deze twee, een vertaling van Au pair zat er niet in.
Auteursrechtelijk beschermd
