Zwart goud

[p. 16]

Een trein rolt voorbij

Er rolt een trein voorbij Berlijn,
een trein vol soldaten
en materiaal,
en zij die in de straten zijn,
de brave burgers, die juist middag aten,
ze wuiven allemaal
naar den soldatentrein.

Er rolt een trein voorbij Berlijn,
een trein vol soldaten -
waarheen, waarvandaan?
De burgers houden op met praten
en blijven staan,
alsof zij plotseling vergaten,
dat 't vleesch schaarsch is en and're pijn,
dat er geen sigaretten zijn,
dat 't bier niet stroomt uit volle vaten
- zij wuiven naar den trein.

[p. 17]

 

Ik zie het en het doet me pijn,

 

dat ik in plaats van mee te gaan

 

nu hier moet zijn

 

en mee mag praten,

 

dat ik straks niet naast hen mag staan,

 

dat ik met hen niet méé mag sláán,

 

dat ik niet zijn mag net als zij,

 

maar hier moet blijven blaten

 

en tjokken door de straten

 

van Groot-Berlijn.

 

 

 

Er rolt zoo menige trein voorbij,

 

die vol is met soldaten...