Algemeen letterkundig lexicon

literatuurgeschiedschrijving

Term waarmee men de activiteit aanduidt van het schrijven van een historisch overzicht van de literatuur of een gedeelte van de geschiedenis daarvan. Het resultaat van die bezigheid, waarbij men overigens steeds met een reeks methodologische keuzes en theoretische problemen geconfronteerd wordt, is een literatuurgeschiedenis.

Doorgaans schrijven literatuurhistorici de geschiedenis van de literatuur van hun eigen taalgebied en daarbinnen vaak ook van bepaalde genres (proza, poëzie, kinder- en jeugdliteratuur) of deelgebieden als Vlaamse literatuur of de literatuur van Suriname, Nederlands-Indië of die van vrouwen.

Lit: On writing histories of literature, themanummer van New Literary History (1984-1985) • Themanummer Literatuur en geschiedenis van Spektator 16 (1986-1987) 1 • D. Perkins (red.), Theoretical issues in literary history (1991) • N. Laan, Het belang van smaak. Twee eeuwen academische literatuurgeschiedenis (diss., 1997).

literatuurgeschiedenis

literatuuropvatting zie auteurspoetica