Algemeen letterkundig lexicon

interliniëren

Term uit de druktechniek voor het ruimte laten tussen twee regels tekst door middel van het aanbrengen van een langwerpig metalen plaatje tussen de regels van het zetsel. Interliniëren geschiedt doorgaans ter willen van de leesbaarheid van een tekst, maar in de poëzie kan het bovendien strofevormend zijn.

Lit: P.M. van Cleef Jzn., Handboek ter beoefening der boekdrukkunst in Nederland (1844; fotoherdruk F.A. Janssen, 1974) • K.F. Treebus, Tekstwijzer. Een gids voor het grafisch verwerken van tekst (1988⁴).

interjectie

interludium zie entr'acte