Algemeen letterkundig lexicon

therapeutisch schrijven

Etym: Gr. therapeia = verzorging, genezing

Net zoals het lezen van teksten helend kan werken (zie bibliotherapie) kan ook het schrijven een therapeutische functie hebben. Denk aan de uitdrukking: 'iets van zich afschrijven'. Het betreft dan meestal emoties van verdriet of traumatische ervaringen die door verwoording op papier hun plaats krijgen. Vandaar ook de vaak gebruikte Engelse terminologie: 'expressive writing'. De oudste en meest bekende vorm van therapeutisch schrijven is wel het dagboekschrijven (Eng. journaling), maar ook andere, zowel fictieve (verhalen, poëzie; poëzietherapie) als niet-fictieve teksten kunnen in die zin werkzaam zijn. Belangrijke romans uit de Nederlandse literatuur zoals De avonden (1947) van Gerard Kornelis van het Reve en Archibald Strohalm (1952) van Harry Mulisch zouden ontstaan zijn uit een soort therapeutisch schrijven.

Als strikt psychologische therapie wordt het schrijven begeleid door een therapeut. Het wetenschappelijk onderzoek naar schrijven als therapie werd gestimuleerd door publicaties van James W. Pennebaker (University of Texas, Austin) in de  jaren negentig van vorige eeuw.

Lit: J.W. Pennebaker, 'Putting stress into words: Health, linguistic, and therapeutic implications' in Behaviour research and therapy 31 (1993), 6, p. 539-548 • Id., 'Writing about emotional experiences as a therapeutic process' in Psychological science 8 (1997), 3, p. 162-166 • S. de Bruin, Het schrijfhandboek. Creatief, reflectief, expressief en therapeutisch schrijven (2010) • J.W. Pennebaker & J. F. Evans, Expressive writing: Words that heal (2014).

theoretische literatuurwetenschap zie literatuurtheorie

thesaurus-1