Algemeen letterkundig lexicon

keur

Etym: Middelned. córe of cuere = keus.

In algemene zin is een keur een verordening, meestal opgetekend in een document, waarin bepaalde rechten of privileges werden vastgelegd, zoals de middeleeuwse stadsrechten die werden verleend door een vorst of diens vertegenwoordigers.

Daarnaast wordt de term in engere zin gebruikt voor kwaliteitsgarantie, zoals het keurmerk voor goud of zilver. Bekend werd het fraai geïllustreerde Keurboek (1363) van de stad Ieper, bestemd voor de destijds bloeiende lakenindustrie aldaar.

Voorts kan in de wereld van drukkerij en uitgeverij een keur dienen om van de overheid of van kerkelijke instanties toestemming te verkrijgen (nihil obstat) om een tekst openbaar te maken, doorgaans omdat publicatie ervan  niet schadelijk zou zijn voor de staat of de kerk.

Keuren van de stad Leiden uit 1583. [bron: P. van Capelleveen & Cl. de Wolf (red.), Het ideale boek (2010), p. 224].

keukenmeidenroman

keuzebibliografie zie selectieve bibliografie