Algemeen letterkundig lexicon

tragische held

Hoofdpersoon van een literair werk, doorgaans een tragedie of een roman, die als held verwikkeld is in een reeks fatale gebeurtenissen die hem overkomen of die hij over zich afroept door een tragische vergissing te begaan, waardoor hij zijn treurig noodlot niet meer kan ontlopen.

Bekende tragische toneelhelden zijn bijv. Herakles (ca. 416 v. Chr.) en Medeia (431 v. Chr.) van Euripides, Hamlet (1600-1601) en Macbeth (1606) van Shakespeare, en Gysbreght van Aemstel (1637) van Vondel. Tragische romanhelden zijn bijv. Eline Vere (1889), Frank Westhove uit Noodlot (1890) van Couperus en Floris uit Een Hollands drama (1934) van Van Schendel.

Lit: G. Kazemier, ‘De tragische held bij Vondel’ in Nieuwe taalgids 37 (1943) 6, p. 225-230 • J.C. Kannemeyer, ‘Die tragische held in die dramas van Vondel’ in Die bevestigende vlam (1989), p. 81-94 • R. van Stipriaan, ‘Gysbreght van Aemstel als tragische held’ in Zeventiende eeuw 12 (1996), p. 359-377.

tragisch

trajectio verborum zie hyperbaton