Algemeen letterkundig lexicon

verzameld werk

Onder de aanduiding ‘verzameld werk’, ‘verzamelde werken’ of  ‘opera omnia’ worden in de praktijk twee typen uitgaven verstaan van het werk van één auteur. In het ene geval gaat het om de uitgave van een keuze uit het werk van een auteur, meestal door die auteur zelf bezorgd, waarin een presentatie van het totale oeuvre gegeven wordt zoals de bezorger dat het liefst ziet. Wat de bezorger (auteur) onwelgevallig is, wordt weggelaten. Voorbeelden van een dergelijke (zelf)presentatie zijn het Verzameld werk van H. Marsman (4 dln., 1938-1947) en de Verzamelde gedichten van Ed Hoornik (1950), die beide verre van volledig genoemd kunnen worden.

Het andere type wordt gevormd door de volledige uitgave van het totale oeuvre van een auteur - voor zover bij in leven zijn van de auteur tot op dat moment verschenen - meestal bezorgd door een tekstediteur. Voorbeelden van dit type zijn de Verzamelde gedichten van auteurs als J.H. Leopold, J.C. Bloem, Paul van Ostaijen e.a. Bij dit type staat de volledigheid voorop en niet de (zelf)presentatie van de auteur van diens oeuvre.

Lit: R.L.K. Fokkema, ‘Verzamelde gedichten: een loze term’ in Nieuwe taalgids 69 (1976) 2, p. 89-101 • F.A. Janssen, ‘Bij de tombe’ in Aan het werk! (1981), p. 234-242 • A. op de Weegh, ‘Voorstad zonder voorstadia: hiaten in de samenstelling van “Verzameld werk” deel 1’ in Boelvaar poef  9 (2009) 1, p. 10-23 • M. Mathijsen, Naar de letter. Handboek editiewetenschap (2010⁴).

verwikkelingsblijspel zie comédie d’intrigue

verzamelhandschrift