Algemeen letterkundig lexicon

silvae

Etym: Lat. bossen.

De titel van vijf boeken met gelegenheidsgedichten van Publius Papinius Statius (eerste eeuw n. Chr.). Nadien werd silvae een genreaanduiding voor een gemengde verzameling korte gelegenheidsgedichten die naar vorm en inhoud erg verschillen en willekeurig bij elkaar lijken te staan als bomen in een bos (vgl. etymologie). Dezelfde betekeniscomponent van onbewerkt, willekeurig geordend materiaal vinden we terug in J.G. Herders Kritische Wälder (1769 en, postuum, 1846), dat echter een verzameling prozageschriften is.

Lit: J.W. Geyssen, Imperial panegyric in Statius: a literary commentary on Silvae 1.1 (1996) • C.E. Newlands, Statius' "Silvae" and the poetics of Empire (2002) • M. Rühl, Literatur gewordener Augenblick: die Silven des Statius im Kontext literarischer und sozialer Bedingungen von Dichtung (2006).

silbetellend vers zie isosyllabisch vers

simile