Algemeen letterkundig lexicon

senryu

Japanse dichtvorm, genoemd naar de 18^de-eeuwse meester Karai Senryu, met dezelfde formele eigenschappen als de haiku. Inhoudelijk bestaat er echter een verschil: de senryu is geen natuurbeschrijving, maar concentreert zich, vaak op een spottende, karikaturale manier, op de banaliteit van het menselijk leven. Het genre is dus bij uitstek realistisch en profaan.

Lit: J. Van Tooren (red.), Senryu. De waterwilgen (1976) • K. Hellemans, Tanka, haïku, senryu. Inleiding tot de Japanse poëzie (1980) • Tijdschrift voor haiku, senryu en tanka, voortgezet als Vuursteen (1980-) • B. Mesotten, De seizoenen van de appel: haikoe en senrioe met enkele bedenkingen (1992) • M. Ueda (red.), Light verse from the floating world: an anthology of premodern Japanese senryu (1999).

senio

sensitivisme