partimen

Etym: Lat. partire = verdelen.

Vorm van debatpoëzie (zie ook jeu-parti en tenso(n)), waarin de dichter een bepaalde hypothese vooropstelt, bijv.: ‘het is beter een vrouw te beminnen dan door haar bemind te worden’. Een tweede dichter verwerpt deze stelling. Vervolgens komt de eerste dichter opnieuw aan het woord en zo gaat het verder. Op het einde verwijst men naar de scheidsrechter voor een oplossing. Het partimen kent ook een variant met drie dichters.

Lit: J. Neumeister, Das Spiel mit der höfischen Liebe: das altprovenzalische Partimen (1969).