Algemeen letterkundig lexicon

paean

Etym: Gr. paian = lied ter ere van Apollo.

Feestelijk Grieks koorlied, oorspronkelijk uitgevoerd ter ere van de god Apollo. De koorleden dansten onder begeleiding van citers en fluiten. Geleidelijk werden ook andere goden bezongen en in het hellenisme-1 zijn zelfs beroemde mensen het voorwerp van zulke zang. Belangrijke beoefenaars van het paeangenre zijn Pindarus en Simonides.

Lit: Schwalbe, Ueber die Bedeutung des Paän, als Gesang im Apollinischen Kultus (1847) • A. Fairbanks, A study of the Greek paean (1900) • L. Käppel, Paian: Studien zur Geschichte einer Gattung (1992).

paastrope zie paasgezang

paeon