Algemeen letterkundig lexicon

grammatekstualiteit

Etym: Gr. gramma = letter(teken), geschrift.

Men spreekt van de grammatekstualiteit (Lapacherie) van een tekst wanneer de grafisch-ruimtelijke aspecten sterk op de voorgrond treden en eigen structuren en patronen gaan vormen, al of niet losstaand van de betekenis van de tekst. Deze grammatekstualiteit kan zich situeren op twee niveaus: dat van de schrifttekens zelf en dat van hun schikking op de pagina of in het boek. Ze varieert bovendien sterk van vorm, met als twee uitersten het grafisch-visueel exploiteren van het traditionele, alfabetische schrift enerzijds, en aan de andere kant het gebruik van de talige mogelijkheden van strikt visuele tekens.

Zie ook grafisme.

Lit: J.G. Lapacherie, 'De la grammatextualité' in Poétique 59 (1984), p. 283-294.

grafschrift zie epitaaf

grammatica