Algemeen letterkundig lexicon

bunraku

Etym: Poppentheater genoemd naar het theatergezelschap van Uemura Bunrakuken, 19^de-eeuws toneelschrijver.

Japans poppenspel, in zijn oudste vorm ook jōruri ('verhalend zingen') genaamd. De poppen, die meer dan één meter groot zijn, worden elk door drie mannen bespeeld, die meestal een zwarte kap dragen om het publiek niet te storen. Bunraku wordt op een brede scène met uitgewerkte decors opgevoerd, zodat het meer op toneel dan op poppenspel gelijkt. De teksten worden bijzonder expressief vertolkt door een terzijde gezeten verteller, die bijgestaan wordt door één of meer muzikanten. De bekendste Japanse toneelschrijver, Chikamatsu Monzaemon (1653-1725), begon zijn carrière met stukken voor het poppentheater.  Zie ook kabuki.

Lit: S. Hironaga, Bunraku: a history of Japan's puppet theater together with the stories of its plays (1959) • S. Hironaga, Bunraku: Japan's unique puppet theatre (1964) • D. Keene, Nō and Bunraku: two forms of Japanese theatre (repr. 1990) • M.A. Johnson,  Brief Introduction to the History of Bunraku (14-08-1995) • The Japan arts council, The puppet theater of Japan: Bunraku (2004)

bulkboek

burgerlijk drama