Algemeen letterkundig lexicon

tafelet

Een tafelet of taflet werd waarschijnlijk veel gebruikt door kunstenaars voor schetsen en aantekeningen. Een tafelet is een tot een boekje gebundeld aantal witte leitjes, bestreken met een beendermeelpapje, waarop met zilverstift werd geschreven. Met vocht kon het geschrevene weer verwijderd worden. In Hoofts Warenar (vs. 1243-1246) is sprake van zo'n taflet:

Ritsert Waer is de speceficacy?
Lecker Ick hebse in mijn taflet.
Ritsert Laet lesen.
Lecker So ras as ick t'huys kom sel icse stellen int net.
Ritsert Ick heb elders te doen, toontseme: waer toe dit ghetrantel?
Lecker Het taflet is uyt mijn sack.

Een interessante vermelding komt ook voor in de inleiding op een gedicht van de Amsterdamse rederijker Egbert Meynertsz (ca. 1518-1568), die in de gevangenis bij ontstentenis van pen en papier een tafelet gebruikt:

Een liedeken op de voij(se) Ick wil mij gaen verheug(en) verblijden mijnen moed(t) ofte opden 37sten uutersten psalm ende ghemaeckt bij Egbert Meijnertsz den 2den martij 1568 binnen Amst(el)redam vanden bloet-hondt den scho(ut) Pieter Pieterszoon ghevanghen wer(t) in sijnnen ghevanckenisse, en haddet met sijn eijgenner handt tusschen regulen in sijn taeffeleet-boecxk(en) gheschreeven mits dat hem noch penne noch pampier gegundt en wa(ere) waer wt het selfde liedeken getro(cken) es bij L S, die sijnne cleederen bi(nnen) Embden ontfanghende t'voorsijde taef(fel)let-boecxken in sijnen dies-sac ghevonden heeft.

 Tafelets van hout met zwart gemaakt oppervlak waarop met een stilet geschreven kan worden. [bron: J. Glenisson (red.), Le livre au Moyen Age (1988), p. 30].

Lit: E. van de Wetering, Rembrandt: the painter at work (2000²), p. 60-62.

taf(e)reel zie scène-1

tafelrede