Algemeen letterkundig lexicon

causerie

Etym: Fr. praatje, voordracht; causer = praten; causeur = gezellige prater.

In een losse en onderhoudende vorm voorgedragen of geschreven korte verhandeling, doorgaans over een onderwerp van wetenschap of kunst. De vorm ervan kan variëren. Het kan een tafelrede zijn, een radiopraatje, maar ook een essay. Bekend werden de Causeries de lundi (1849-1861) van Sainte-Beuve. Nijhoff publiceerde causerieën in Gedachten op Dinsdag (1931) en bekend werden P.H. Ritters radiocauserieën over literatuur.

Lit: R.M. Verona, Les “salons” de Sainte-Beuve. Le critique et ses muses (1999).

cauda zie staartrijm

cavalier poets