Algemeen letterkundig lexicon

manga

Etym: Jap. grillige kwaststreken.

Vorm van strip die typisch geassocieerd wordt met Japan, maar die als cultureel exportproduct ook in andere landen erg populair is geworden. In het buitenland wordt de manga gezien als een stripgenre met een bepaalde tekenstijl en thematiek, soms met sexueel getinte of gewelddadige elementen, en met vermaak als hoofdfunctie. Maar in de Japanse cultuur vervullen manga een reeks andere functies behalve entertainment (bijv. informatieve, educatieve, commerciële, enz.), en hebben ze een dermate groot economisch, maatschappelijk en cultureel belang verworven dat sommigen het als een medium beschrijven eerder dan een genre.

In Japan kwam manga tot bloei na WO 2 als een betaalbare vorm van populair vermaak, maar gaandeweg ondergingen ze een proces van diversificatie qua thematiek, beoogd doelpubliek en functie. De vertalingen en navolgingen van manga in boekvorm in Westerse talen geven aldus slechts een onvolledig beeld van deze bijzonder dynamische en interactieve mangacultuur, die o.m. tot uitdrukking komt in talloze magazines maar zich meer en meer ook op het internet afspeelt, waarbij de fans zelf actief betrokken worden als schrijvers en tekenaars in de mangaproductie.

Auteurs van manga noemt men ‘mangaka’. Met ‘anime’ bedoelt men de aan manga verwante animatiereeksen of tekenfilms.

Lit:  P. Gravett, Manga: sixty years of Japanese comics (2004) • H. Coppens & N. Noppe (red.), Visual language of manga, themanummer van Image & narrative (2011) • N. Noppe, ‘Manga als educatief medium buiten de klas’ in Beeldenstorm, themanummer van Uit het Erasmushuis. Tijdschrift van de Alumni Letteren Leuven (2012), p. 29-37 • C. Brienza, Manga in America. Transnational book publishing and the domestication of Japanese comics (2016).

malapropisme

mangaka