Algemeen letterkundig lexicon

standcatalogus

Bibliotheekterm voor een registratievorm van het bezit van een bibliotheek waarbij de catalogus de volgorde aanhoudt van de plaats die de verschillende publicaties in de bibliotheek innemen. De standcatalogus bestaat gewoonlijk uit een eenvoudig kaartsysteem, een systeem van microfiches of een computerbestand met titelbeschrijvingen waarbij de bibliotheeksignatuur uit een cijfer en/of lettercombinatie bestaat. De ordening van de catalogus volgt deze bibliotheeksignaturen die naar een plaats (‘stand’) op een plank van een kast in de bibliotheek verwijzen.

De standcatalogus heeft tot doel om een snelle controle op het aanwezige bezit mogelijk te maken. Een nevenfunctie van dit type catalogus kan zijn dat bij een onderwerpsgewijze rangschikking in een bibliotheek de standcatalogus voor de gebruiker functioneert als onderwerpscatalogus.

Lit: P. Schneiders (red.), Bibliotheek en documentatie. Handboek ten dienste van de opleidingen (1984³).

stafrijm

Ständchen zie serenade