Algemeen letterkundig lexicon

locus communis

Etym: Lat. gemeen-plaats.

Term uit de retorica voor argumenten zonder eigenlijke argumentatieve functie; ze versterken louter iets wat toch al door beide partijen algemeen aanvaard is. Hoe vaker dit soort algemeen te gebruiken argumenten gehanteerd wordt, hoe minder bewijskracht ze krijgen. Deze gemeenplaats uit de juridische praktijk leeft verder als topos en cliché-1.

Lit: G. Ueding (red.), Historisches Wörterbuch der Rhetorik, dl. 5 (2001), kol. 398-411.

locus classicus

locus horribilis zie locus terribilis