Algemeen letterkundig lexicon

haplologie

Etym: Gr. haploös (haplous) = éénvoudig, enkelvoudig, niet dubbel; logos = woord.

Het weglaten van één of twee elkaar opvolgende woorden, lettergrepen of klanken bij het spreken. In de literatuur komt dit verschijnsel vooral voor in kluchten en blijspelen, bijv.:

‘Gy meughje wel schamen voor de menschen te toonen’
(P.C. Hooft, Warenar, ed. A.A. Keersmaekers (1956), vs. 1123).

Lit: A. Weijnen, Zeventiende-eeuwse taal (1956), p. 60.

haplografie

happening