iteratieve presentatie

Etym: Lat. iteratio = herhaling

Term uit de narratologie of verteltheorie voor de enkelvoudige weergave van een gebeurtenis die zich blijkens het vertelde meer dan eens heeft voorgedaan. Een auteur kan bijv. van een personage meedelen: ‘Op maandag ging hij altijd naar de bank’. Iteratief vertellen wordt aldus gesteld tegenover singulier of enkelvoudig (één gebeurtenis wordt eenmaal verteld) en repetitief of herhalend vertellen (één gebeurtenis wordt verschillende keren verteld).

De iteratieve presentatie kan een generaliserend effect hebben, vooral als het gaat om vrij algemene feiten of gebeurtenissen, maar ze kan ook uitsluitend als samenvattend ervaren worden. Zie ook tijd.

Lit: G. Genette, Figures III (1972), p. 90 • M. Bal, De theorie van vertellen en verhalen (1990⁵), p. 90-91 • L. Herman & B. Vervaeck, Vertelduivels. Handboek verhaalanalyse (2001), p. 72-73.